Kerstwens in een bakje

Wauw! Wat een jaar is het geweest en wat is er veel gebeurd. Het afgelopen jaar is JMA gegroeid, hebben we in onze onderbroek door Amsterdam gerend, en zijn we gestart met het project Koele Studenten. Daarnaast is er een succesvolle festivaltour geweest en lijkt ook het succesvolle Green Canteen door te gaan in 2015.
Het harde werken is niet voor niets geweest, maar toch is er ook nog veel te doen. Daarom zullen we vanaf 1 januari verder gaan met hetgeen we eerder zijn gestart. Maar eerst zijn er de feestdagen.

Vanaf morgen schuiven we massaal alle konijnen, kippen, kalkoenen en andere dieren de oven in om er een feestmaal van te bereiden. De supermarkten puilen uit van alle mensen die nog snel bespoten groenten kopen om er iets moois van te maken. We vergeten vaak dat die schattige cherrytomaatjes in de garnering een van de meest bespoten groenten zijn, en ook onze aardappelen zijn lang niet meer zo puur natuur als vaak wordt gedacht. Maar gelukkig kan het beter, steeds meer supermarkten bieden biologische producten aan en ook het aantal de biologische supermarkten is dit jaar weer gestegen.

Mocht je dan de boodschappen op verantwoorde wijze hebben gedaan, ook dan ben je er nog niet. Wist je dat de voedselverspilling rond de feestdagen zijn hoogtepunt bereikt? Na al dat zwoegen in de keuken wordt ongeveer 20% weggegooid. Als dat al niet zonde is van alle aangeschafte producten, of van het geld dat je daaraan hebt gespendeerd dan toch zeker wel van al die tijd die je in de keuken hebt doorgebracht. 

Ik heb mijn bakjes al klaar staan, en jij?

Komen we gelijk aan bij mijn kerstwens van dit jaar: Ik hoop dat iedereen dit jaar aan de kersttafel even stil staat bij de voedselverspilling en de soms o zo gemakkelijke oplossingen die er zijn. Ik wens dat iedereen dit jaar een bewaarbakje meeneemt naar zijn kerstdiner. Het zou toch zonde zijn om al die heerlijke restjes weg te gooien? En mocht je er zelf geen trek meer in hebben, dan is er wellicht wel iemand anders die je er blij mee kan maken! Ook in Nederland zijn er genoeg mensen die zich geen 6-gangendiner kunnen permitteren. Hoe dan ook: ik heb mijn bakjes al klaar staan. Doe je ook mee? 

Iedereen eerlijke feestdagen & een heel groen en actief nieuw jaar gewenst. Tot dan!

Liefs,
Anneloes

JMA bij kaarslicht

Afgelopen week was er het Milieudefensie en Jongeren Milieu Actief kerstdiner. Om even een sfeerimpressie te geven: drie lange tafels vol met kerstballen, kaarsjes en servetten, een gastvrouw met 3 verschillende kerstoutfits en een sofa om goede gesprekken op te houden, grote bakken vol eten aan het lopend buffet en een hele zaal vol chique mensen, kortom een prachtig sfeertje.  Natuurlijk kwam daar al snel verandering in toen wij als JMA’ers/partime pyromaantjes plaats namen aan onze tafel. Binnen de kortste tijd waren alle kaarsjes op onze tafel, en die van de buren, onherstelbaar toegetakeld.

Inspirerende praatjes

JMA'ers bij het kerstdiner
Foto: Anneloes van Hunnik

Maar goed, ondanks onze gezellige en lichtelijk vandalistische input gebeurden er genoeg inspirerende en leuke dingen die avond, waar wij, ook zonder kaarsjes, erg van konden genieten en deel van uit maakten.  Allereerst had onze prachtig uitgedoste gastvrouw Rozemarijn een gesprek met een vrijwilliger die de grootste levende windmolen ooit had gemaakt, met meer dan 200 mensen, en hij bewoog ook nog eens, very impressive.

Daarna nam ik plaats op haar praatbankje, en hadden we het over de Underwearrun, de actie die JMA afgelopen zomer heeft georganiseerd. Ik verteld hen over de katoenindustrie waar jaarlijks 256 quintiljoen (dat is 256 met 30 nullen) liter water wordt gebruikt, en hoe wij daar tegen protesteerden door met meer dan 60 jongeren in duurzaam ondergoed, met minder water gebruik, door Amsterdam te rennen. Hartstikke leuk om over te vertellen natuurlijk, zo’n geslaagde actie, en ik heb ze gelijk allemaal uit kunnen nodigen voor de editie van komend jaar!               

Later ging onze host ook nog in gesprek met een vrijwilliger van Milieudefensie die Nederlandse boeren probeert over te halen om en te ondersteunen bij de overstap van soja naar plaatselijk geteeld veevoer, om zo transportkosten en ontbossing (wat een gevolg is van de sojaproductie) te beperken. 

Heerlijk eten

Tussen alle interviews en gesprekken door konden we genieten van het heerlijke eten dat verzorgd was. Een cateringbedrijf met de originele naam “de blauwe kameel”, die ik overigens nog steeds niet helemaal begrijp, had heel goed voor ons gekookt. Brood met smeerseltjes, salades, hartige pannenkoeken, falafal, fruit met kokos, taart en nog meer, het echte smikkelwerk.

Goede voornemens

Vlak voor het diner had iedereen een briefje ingevuld met daarop een succesactie en een plan voor komend jaar. Tijdens het eten werd hierover gezellig gekletst en een aantal briefjes werden behandeld door Rozemarijn. Onder andere onze secretaris, Nikki, kwam aan het woord, over de plannen voor COP21. Zoals ook in de vorige blog te lezen was, waren wij namelijk net naar Brussel geweest om het te hebben over de klimaattop in Parijs in 2015, en Nikki (en ik), zijn daardoor helemaal geïnspireerd en gemotiveerd om komend jaar mensen mee te nemen naar Parijs, om bij de politieke bedoelingen te laten zien dat zij mensen representeren, en dat het die mensen echt uitmaakt wat zij daar beslissen.

Na het eten was er nog een korte borrel, waar wederom volop gekletst werd en daarna was het alweer tijd om op te ruimen en iedereen een hele fijne kerst en nieuwjaar te wensen! Dus bij deze, een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar!

Bernike van Werven

Bestuurslid Teams 

“Don’t piss away our future”

“So everyone agrees?’’ Vele handen gaan de lucht in om hun instemming te tonen.
Dit is dagelijks kost in het Brusselse eco-vriendelijk Mundo B gebouw.
De afgelopen paar dagen zijn één grote groene wervelstorm geweest van nieuwe mensen ontmoeten, hand signalen, acties en workshops.

Elke dag begint hetzelfde. Opstaan om 07:30, douchen (als de waterdruk niet te laag is vanwege alle andere mensen die willen douchen in het hostel), ontbijten met alle mensen van Lima en op
naar het congres gebouw om daar met iedereen de ochtendgymnastiek te doen en de agenda door te spreken.

Diversiteit

Ik verbaas me over de hoeveelheid mensen die uit alle hoeken van Europa naar Brussel zijn gekomen. We zijn een best gevarieerde groep van groene organisaties die wel of niet zijn aangesloten bij het
Young Friends of the Earth netwerk. Van JMA-achtige organisaties tot fietsverkoop/verhuurders die graag het fietsgebruik wilt uitbreiden in hun landen.
Iedereen hier heeft een eigen agenda en toch, ondanks dat, is de onderlinge samenwerking binnen de groep erg goed. We bespreken allerlei onderwerpen die betrekking hebben op het klimaat. Als we niet bezig zijn om scholing te krijgen of te geven over de wereldwijde effecten van klimaat verandering zijn we wel bezig met het bediscussiëren van de vele manieren waarop er actie gevoerd
wordt of het plannen van een echte actie. Ook is het super interessant om te horen hoe de situatie is in verschillende landen. Een dame uit Macedonië heeft bijvoorbeeld een compleet andere
kijk op de wereld dan een Nederlander.

Climate carol

Gedurende de tijd tot nu toe zijn er meerdere acties uitgevoerd door Lima om de milieuproblemen op de kaart te zetten. Omdat dit evenement correspondeert met het grote milieu onderhandeling evenement in Lima worden er veel solidariteitsacties uitgevoerd. Van kleine acties zoals een spandoek ophangen bij manneke pis met de tekst “Don’t piss away our future”. Tot een groot
protest tegen de investeringen van de Europese investeringsbank(EIB) in fossiele brandstoffen en een klimaat kerstliederenkoor. Ook hebben we meegedaan met een fakkeltocht van een groep mensenrechtenorganisaties om aandacht te vragen voor de politieke gevangenen en de oorlogsmisdaden van een ex-generaal in de Filipijnen. Het is echt ongelofelijk hoe creatief mensen kunnen zijn in een week.

Lima in Brussel is echt een geweldig leuke ervaring tot nu toe. In het bijzonder omdat er zo veel leuke en creatieve mensen aan meedoen, die allemaal een groen hart hebben en zich graag met volle overtuiging in willen zetten voor een betere wereld. Buiten het wereld verbeteren om maakten we ook tijd om lekker samen met elkaar onder het genot van een dansje en een drankje de dag af te sluiten.

Voor meer informatie over het event, kan je het op twitter vinden via
#LimainBrussels, via onze sociale-mediakanalen of via onze website.
We hebben verschillende video’s gemaakt van het event. Het is het
kijken waard!

Bas Weerdmeester,
Penningmeester JMA,

Koele bier verdienen met guerrilla's

Op onze planeet aarde leven twee soorten studenten. Je hebt de gewone student en je hebt de koele student. Ik zal eerlijk toegeven dat ik mijzelf in mijn studententijd altijd wel een koele chick heb gevonden. Een portie gezonde eigendunk moet kunnen toch? Of mijn koele imago gegrond is zal nog moeten blijken vandaag. De Koelestudenten campagne van JMA gaat vandaag officieel van start. Koelestudenten is een Europese project waar acht landen aan mee doen om studenten milieubewuster te maken. Het belooft een leerzame en creatieve dag te worden. De ochtend staat in het teken van workshops waar een korte uitleg word gegeven over het concept “guerrilla actie”. 's Middags is het tijd voor de brainstormsessie waar we aan de slag zullen gaan om een actie rondom het thema te verzinnen. Ik zie de knutselspullen op tafel liggen en mijn handen beginnen te kriebelen. Ok, eigenlijk kriebelen ze door de pepernoten...

The Koelnessmeter

Anneloes van Hunnik, de voorzitter van het JMA bestuur begint met de workshop door de groep twee vragen te stellen. De eerste vraag is wie er zonnepanelen heeft op zijn huis. Er gaat wel geteld een hand de lucht in. De vraag wie inzicht heeft op zijn energierekening scoort iets beter: drie handen. Mijn handen blijven keurig op mijn schoot liggen. In mijn studentenwoning heb ik nooit omgekeken naar de energierekening, die was voor de huisbaas. Ook nu kijk ik er niet naar om, want ja ik heb nog steeds een huisbaas. Misschien ben ik dan toch minder koel dan ik dacht. Freek Vossen, de projectleider van de campagne vertelt ons hoe koelestudenten de inspiratiebron moet zijn voor studenten die slimmer met energie willen omgaan. Studenten kunnen via The Koelnessmeter gemakkelijk energie besparen. De online meter geeft allerlei mogelijkheden om je energierekening omlaag te brengen en laat ook meteen zien hoeveel geld je bespaart. Het leuke is dat je battles aan kunt gaan met je huisgenoot of een andere studentenhuis. Met je gespaarde euro's kun je zo veel andere leuke dingen doen. Zoals bier kopen!

Bierpunten

Aan de slag tijdens tijdens de brainstormsessie.
Foto: Lawrence Cheuk

Voordat we zelf aan de slag gaan met het bedenken van guerilla acties vertellen Ivo Verburg en Niels Hazekamp over de campagnes die ze hebben uitgevoerd. Van een vliegtuig vastketenen door er bovenop te klimmen tot door de stad rennen in je onderbroek tijdens de Underwearrun. Beide actievoerders benadrukken het belang van het opstellen van een goede strategie voor je campagne. Het is belangrijk om duidelijk voor ogen te hebben wat je met je actie wilt bereiken en wat de eventuele (ongewenste) gevolgen kunnen zijn. Vandalisme en schade tot dier en mens wordt vermeden. Na deze wijze lessen van Ivo en Niels te hebben geleerd verdelen we ons in verschillende teams en is het tijd om los te branden over onze eigen campagne ideeën. Er wordt enthousiast gediscussieerd, geknipt en geplakt. Uiteindelijk worden de drie actievoorstellen gepresenteerd. Het zou zonde zijn als ik je nu ga vertellen hoe de acties eruit zien, dat haalt de guerrilla weg uit de guerrilla actie. Wel brandt ik los met de slogans om toch je nieuwsgierig te voeden. Op nummer een staat de 'Laat de studenten niet in de kou staan' actie. Op de tweede plekt komt de 'Stort je op energiebesparing' en als laatste 'Koelestudenten verdienen bier'. Kleine hint, met de laatste actie kunnen studenten sparen voor bier, dat verdienen ze toch ook? Tevreden met de resultaten haalt Freek een krat koel bier en is het tijd voor de borrel.

Eenmaal thuis besluit ik mijn koelness op te krikken. Samen met mijn huisgenoot ga ik aan de slag met de koelnessmeter en binnen het JMA bestuur zijn we al begonnen met deze battle. Het gaat al de goede kant op. En jij, doe jij ook mee met onze koelnessmeter?

‘Kinderen zijn slecht in het pellen van insecten’

Wat moet je doen als je net bestuurslid bent? Daar geldt maar één volmondig antwoord op, dat is namelijk borrelen, borrelen én nog eens borrelen. Als mensen jou niet kennen, dan kom je telkens te laat bij een nieuwe onderwerp, platform, event, demonstratie of andere dingen. Mijn blogtitel heeft iets te maken met wat tijdens het borrelen gebeurde, maar daar kom ik later nog op terug.

Dus ging ik naar het eerste volgende borrelevenement en dat was de DJ100. De DJ100 maakt elk jaar een lijst met 100 duurzame jongeren van Nederland, als alternatief voor de lijst van duurzame 100 van Trouw vanwege een gebrek aan jongeren in hun lijst. Dus hét moment om nieuwe (jonge) mensen te leren kennen voor een geslaagd bestuursjaar onder het genot van een biertje. 

DJ100 had 3 thema’s bedacht voor een ‘talk-show’-item tijdens de avond. Educatie was één van die onderwerpen en als bestuurslid Educatie van JMA is dat uiterst interessant. Het enige moment waarin het écht over educatie ging en het onderwijzen van duurzaamheid aan de kinderen, scholieren en studenten was toen duurzame ondernemer Wilma Stoutenbeek van W. Green tijdens de fashion-gedeelte daarover een opmerking had gemaakt. Zij vond het raar dat de fashion-designer studenten niet meer les kregen over duurzaamheid tijdens hun studie. Ik was blij verrast dat juist een duurzame ondernemer vanuit de fashion-wereld deze opmerking had gemaakt en niet iemand vanuit de onderwijswereld.

Want ik wist dat er een verdrag was ondertekend door ruim 40 jongerenorganisaties en ondersteund werd door 50 maatschappelijke partijen voor meer duurzaamheid in het onderwijs. Het verdrag gaat in op een structureel ondersteuningskader voor het onderwijs, waarbij men gebruikt maakt van bestaande initiatieven en kennis over duurzaamheid van binnen- en buitenland. Een motie was ingediend en gesteund door de meerderheid van de Tweede Kamer met de oproep dat de Minister en Staatsecretaris van OCW met een voorstel komen over hoe meer duurzaamheid in het onderwijs geregeld kan worden.

Voor het verdrag en de motie was er onterecht weinig aandacht aan gegeven vanuit de onderwijs- én duurzaamheidswereld. De vier initiatiefnemers (NJR, JMA, Groene Generatie en Studenten voor Morgen) zijn momenteel druk mee bezig met de verdere invulling van het proces en hopen dat de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap daar meer aandacht aan zal geven en zal meenemen in de recent aangewakkerde discussie over campagne Onderwijs2032 door de Staatsecretaris Dekker.

Maar teruggaand op de DJ100 avond, ik had na de avond nog een kort maar gezellig gesprek gehad met Wilma Stoutenbeek. Zij vond het leuk om te horen dat er een verdrag bestond en dat een motie was aangenomen voor meer duurzaamheid in het onderwijs. Verder in de avond kwam ik meerdere interessante mensen tegen, ook een meneer van Africa Wood Grow die bomen in Kenia planten en dat wordt volledig gefinancierd vanuit zijn eigen salaris. Ondertussen had hij, uit mijn hoofd, al 14.000 bomen geplant. Een super prestatie! Maar ook kwam ik een dame tegen die bio-plastic maakt met insecten als grondstof. Zij had het over dat ze weleens workshops geeft en dat de bezoekers dan mochten proberen om insecten te gaan pellen voor de bio-plastic. Zij kwam dus achter dat, alhoewel de kinderen het leuk vonden om het te gaan doen, dat ze over het algemeen zeer slecht waren in het pellen van de insecten. Wellicht duurt het werk te lang voor kinderen om gefocust te blijven. Niettemin was het een interessant gespreksonderwerp onder het genot van een biertje.  

Na het schrijven van mijn blog kom ik maar tot één conclusie, namelijk dat ik eens verder moet gaan borrelen. En dat kinderen slecht zijn in het pellen van insecten, maar dat wist je nu inmiddels al wel.

Lawrence Cheuk

Duurzame middelbare scholieren gevonden!

Sinds kort ben ik actief bij JMA en ik wil graag meer jongeren bereiken. Met name ook middelbare scholieren. Van verschillende kanten hoor ik dat middelbare scholieren helemaal niet bezig zijn met milieu of duurzaamheid. Ben ik een hopeloze missie beginnen? Misschien niet, want wat zie ik in mijn mailbox? Een uitnodiging van UniC (een middelbare school in Utrecht) met de vraag of ik jurylid wil zijn voor de duurzame projecten die de jongeren hebben ontwikkelen met betrekking tot het waterpeil. Vol enthousiasme verstrek ik mijn medewerking.

Op naar de Werkspoorkathedraal!

De projecten van de jongeren worden gepresenteerd in de Werkspoorkathedraal, een mooie, oude fabriekshal in Utrecht. Onderweg schieten de jongeren links en rechts langs mij. Een teken dat ik de goede kant uitga. Daar worden de juryleden opgesplitst in vier groepen en beoordelen een aantal presentaties. Daaruit komt een winnaar en die gaat door naar de volgende ronde; de pitch. Ik mag jureren bij groep D.

Alle jongeren zijn enthousiast aan de slag gegaan met hun ideeën

Groep D

Groep D bestaat uit drie teams, die gespannen maar enthousiast, één voor één hun project presenteren. Het eerste groepje wil het probleem van een stijgende waterspiegel op bijzondere manier aanpakken, of eigenlijk willen ze zich aanpassen aan het probleem. Alle woningen moeten op oude boorplatforms. De woningen kunnen de hoogte in wanneer het ons te nat onder de voeten wordt.

Het tweede groepje pakt het probleem heel anders aan. Kanalen graven! Dat is de oplossing! Het water heeft zo meer de ruimte, auto’s kunnen worden vervangen worden door boten en er worden werkgelegenheid gecreëerd. Het ziet eruit als een goed plan. De plekken waar de kanalen moeten komen zijn ook al duidelijk aangegeven en samenwerking op Europees front wordt aangekaart. De groep verblikt of verbloost niet eens als een cameraploeg van “Tegenlicht” een camera op hun neuzen drukt. Ik ben onder de indruk.

Nog één team te gaan. Zij kiezen voor  bewustwording van energieverbruik en daardoor terugdringen. Het gezelschap zet in op het ontwikkelen van een app die het verbruik van water, gas en elektriciteit bijhoudt op je smartphone. Doo rmiddel van prijsjes en spelletjes moet de gebruiker enthousiast blijven voor de app. Vol energie vertellen ze over de plannen en het werkt erg aanstekelijk. Ik zit stuiterend op mijn stoel.  Nog een goed idee. Dan valt de zware taak die ik met mijn medejuryleden aanga: een winnaar kiezen….
Na overleg met mijn medejuryleden wordt het tweede team de winnaar. Het is een grootschalig project, wat goed doordacht is en verschillende zaken aansnijdt.

De Pitch!

Uit de groepjes zijn inmiddels vier winnaars naar voren geschoven. Maar zoals in elke wedstrijd, kan er maar een de winnaar zijn. Door naar de pitch van elk team. Ze krijgen allemaal een minuut om hun project te promoten.
De jury gaat daarna weer in beraad. Gelukkig komen we er snel uit. We kiezen voor twee winnaars. Het idee om algen in grote waterbakken te kweken om CO₂ uit de lucht te halen en het idee om door regenwater op te vangen in een turbine om zo energie op te wekken winnen. Door de ideeën te combineren zou er iets geweldigs kunnen ontstaan.

En dat was het dan….?

Na de bekendmaking zie ik alle scholieren naar huis vluchten. Is duurzaamheid en milieu dan toch geen “hot item” voor middelbare scholieren en alleen een verplicht onderdeel van het schoolprogramma? Is het dan toch niets voor middelbare scholieren?

Oh, wacht! Er is nog een groepje leerlingen. Ze zijn in gesprek met een medewerker van De Stichtse Rijnlanden, waterbeheer Midden-Holland. De medewerker is namelijk op zoek naar jongeren om mee te denken over het waterbeheer. De een is nog harder aan het meedenken dan de ander.

Gelukkig, deze middelbare scholieren zijn enthousiast over duurzaamheid en hebben zin om de uitdagingen die ons te wachten staan aan te gaan. Nu maar hopen dat we ze ook tegen gaan komen bij JMA…

Corné 

Van New York tot Amsterdam

Wat voel je als je de tv aandoet en het eerste wat je ziet zijn smeltende ijskappen? Ik voel me dan hulpeloos. Waar denk je aan als je beseft dat Nederland deels afhankelijk is van het gas uit Rusland? Ik denk dat Nederland machteloos is. Maar ik heb mijn stem nog en die doet het uitstekend. Daarom  is JMA mee gaan doen met de People’sClimate March. Samen met 5000 andere zijn we naar het EYE gelopen. Sorry ik lieg. Ik ben gaan varen.

Oorsprong

Bill McKibben een bekende milieu activist, wie kent hem niet? Ik! Tenminste dat zei ik een maand geleden, inmiddels weet ik wel wie hij is. Dus als je hem niet kent dan ben je waarschijnlijk niet de enige. Meneer McKibben is een Amerikaanse schrijver en in 2009 heeft hij samen met andere organisaties gelijktijdige demonstraties gehouden. Een succes dat blijkt, want al snel werden deze demonstraties jaarlijks groter en groter.

Zondag 21 september deed Nederland voor het eerst mee. Samen met New York, Berlijn, Melbourne, Londen, Seoul en Parijs is er met z’n allen gemarcheerd. Verschillende organisaties, verenigingen en bedrijven deden mee. Activisten uit Rotterdam en Utrecht bijvoorbeeld waren ook aanwezig. Wat in 2009 in New York begon wordt nu mo

ndiaal gevolgd. De grootste klimaatmobilisatie is zichtbaar.

‘Duurzame’ luiheid

Het was voor mij even zoeken naar de plek waar we met de leden hebben afgesproken. De buschauffeur zette me “netjes” vier haltes te vroeg af. Lopend en half zwetend kwam ik eindelijk bij mijn lieve JMA-genoten terecht. Niels de voorzitter heeft nog netjes een bootje kunnen regelen. Ja een bootje! Rond 17:00 uur vertrokken we vanaf de Dijksgracht naar het EYE. Oud JMA-voorzitter Paulien was ook gezellig mee gaan varen.

 

De bedoeling was namelijk dat we niet lopend maar varend naar het EYE gingen. Hoewel ik erg van wandelen houd vind ik het fijn om op een andere manier te demonstreren. En stiekem ben ik wel eens lui. Met onze groene stropdassen/sjaaltjes en JMA vlaggen gingen we op varen. We waren niet de enige. Ook andere organisaties zoals Milieudefensie en WISE gingen met de boot. ‘Marcheren’ door de Amsterdamse grachten. 

United

Rond zessen komen we aan bij het EYE. De gearriveerde demonstranten staan klaar en iedereen verzamelt zich voor het podium. Een leuke host met humor en milieuvriendelijke zangers brengen de sfeer op gang. Bekende sprekers zoals de Amsterdamse wethouder laten hun stem ook horen. 

Slogans als “Het kan beter en het moet beter!”, “Ik wil graag schaatsen” en “Liever een windmolen in mijn tuin dan Poetin in mijn keuken” maakten mij aan het lachen. Ondanks het koude weer voelde ik me thuis. Het voelde goed dat ik met mensen stond die hetzelfde willen bereiken als ik. Namelijk een duurzame wereld en aandacht voor de snelle klimaatverandering. Je kan je wel hulpeloos en machteloos voelen in je eentje, maar samen... ben je sterk, hoopvol en angstloos.

Recept: Veganistisch Maleis-Indisch rijsttafeltje

Ayla houdt van Oosterse gerechten en dit keer komt ze weer met iets lekkers.
Een Maleisische/Indische gerecht die je wel een keer wilt proberen! 

Ingrediënten

- pompoen

- sperziebonen/snijbonen/lady fingers etc.

- tofu

- pandanrijst

- cocosmelk

- sesamzaad

- kerrie

- komijn

- (verse) koriander

- chili

- gember (liefst verse gemberwortel)

- zout/peper

- ketjap

Bereiding

Snij de tofu in blokjes en bak het even kort. Marineer evt in marinade van stroop/siroop/azijn/citroen met gember/komijn. Druk het vocht eruit en bak de tofu nu knapperig (eventueel een deel van de marinade later toevoegen in de pan).

Kook de rijst in de kokosmelk, enkele minuten laten doorkoken en in de pan met de melk laten nagaren (door het nagaren kan je de kooktijd verkorten en zo energie besparen)

Zet wat water op in een pan (minder millieubelastend dan met de waterkoker) en snijdt de pompoen in blokjes. Als je biologische pompoen gebruikt of hem goed wast kun je de schil ook gewoon eten. Kook het beetgaar (met wat geschilde en dungesneden gemberwortel in de pan). Breng het op smaak met peper, chili en kerrie en eventueel zout.

Roerbak de bonen tot ze gaar en knapperig zijn, meng de sesamzaadjes erdoor (deze kan je ook eerst apart even roosteren in een pan) breng op smaak met ketjap en chili.

Serveer gegarneerd met verse koriander 

Tip: voor extra oosterse sferen serveren op een bananenblad ( met bord eronder om het praktisch te houden).

Eet smakelijk !

Recept en foto door Ayla

Noten-tomatenburger met courgettespaghetti

 Alle vega-burgers die ik tot nu toe zelf gefabriceerd heb, vielen altijd als zielige brokjes uit elkaar. Dat maakt de smaak er natuurlijk niet minder op, maar jammer is het wel. Bij deze burgers bleef alles perfect in elkaar zitten! En daarbij smaken ze ook nog niet slecht. ;)

Voor 3 personen

Voor de noten-tomatenburger (4 stuks):

-75 gram rijst (of andere granen, zoals boekweit)

-75 gram cashewnoten

-Een aantal (zon)gedroogde tomaten

-1 ui

-1/2 theelepel gedroogde basilicum (maar verse is nog lekkerder)

-Een snufje nootmuskaat

-Zout en peper

-(Tarwe)bloem

-Olijfolie

Kook de rijst volgens de verpakking. Hak vervolgens de cashewnoten in kleine stukjes en fruit de ui. Doe dan alles, behalve het meel, de cashewnoten en de rijst, in een kom en roer het goed door elkaar. Mix het bij voorkeur eventjes met de staafmixer (zo wordt het deeg wat plakkeriger). Roer dan de (inmiddels gare) rijst, cashewnoten en een eetlepel bloem er doorheen. Vorm burgers van het deeg en druk ze in wat bloem. Laat dan was olie warm worden in een koekenpan en bak de burgers er een paar minuten op. Wanneer ze lekker warm zijn en een goed korstje hebben, zijn ze klaar.

Tip! In plaats van rijst kan je ook twee verkruimelde boterhammen door het deeg doen.  Dat geeft weer een hele andere structuur, die zeker niet minder lekker is!

Courgettespaghetti

Deze courgetteplakken doen een beetje denken aan spaghetti. Ik heb het recept heel simpel gelaten, omdat het zo prima bij de burger smaakt, maar je kan ook nog wat dingen toevoegen, zoals een uitje, paprika of tomatensaus. Probeer maar wat uit!

-2 courgettes

-Olijfolie 

-Een scheutje sojaroom

-1/2 theelepel gedroogde basilicum (ook hier geldt: verse is nóg lekkerder)

-Citroensap

-Zout en peper

Was de courgettes. Gebruik dan een aardappelschilmesje om ze in mooie dunne plakken te kunnen snijden. Verhit wat olijfolie in een pan, doe de rest van de ingrediënten erbij en laat het een paar minuten bakken, tot het goed warm is.

Eet smakelijk!

Recept en foto door Josje

Een kijkje achter je scherm met de festivaltour

Duurzame tin. Wie denkt daar eigenlijk over na? Dat een eilandje aan de andere kant van de wereld helemaal afgegraven wordt voor een metaal wat dient als soldeer is voor  veel mensen een compleet mysterie. Voor de mensen op het Indonesische eilandje Bangka is het echter wel de harde werkelijkheid. Daarom heeft JMA samen met Milieudefensie de festivaltour 2014 gewijd aan het verduurzamen van de tinwinning op Bangka.

Niels laadt duurzaam zijn Fairphone op. Mundial

Ik heb dit jaar de eer om Festivaltour coördinator te mogen zijn. Een paar weken geleden sprong ik na een telefoontje de golvende stroom in die de organisatie van de festivaltour was. In hele korte tijd heb ik heel veel geleerd over duurzame elektronica en hoe JMA te werk gaat. Vergaderen, roosters maken en heel veel mailtjes schrijven zijn de voornaamste taken. En dan zijn er nog de festivals zelf natuurlijk!

“Duurzaam tin? Wat is dat nou weer?”

Vraag ¨Hallo wilt u misschien tekenen voor duurzame tin?¨ ¨Tin? Wat is dat?¨ Het simpele spel van vraag, antwoord, sales pitch, en de uiteindelijke tekening van de petitie begint voor mij 95% van de tijd zo. De andere 5% van de mensen en de reacties op de vragen lopen enorm uiteen. Je hebt de 'meteen-nee-groep'. Daarnaast heb je 'ik-wil-wel-luisteren-maar-niet-tekenen-groep'. Zij vinden dat het toch niet helpt of hebben een ander aangeleerd hulpeloosheidsantwoord. Verder heb je de 'geef-maar-hier-ik-teken-wel-groep' die zonder vragen de petitie bijna uit je handen rukt en tekent zonder te weten waar voor. En als laatste heb je de 'semi-geleerd-ongeveer-milieu-bewuste-groep' die veel liever praat over hun passie voor een specifiek milieu onderwerp dan luistert naar die van jou.

Al met al is het bijzonder hoe gevarieerd de groepen zijn die tekenen. Ik heb vooral geleerd dat je al je vooroordelen het raam uit moet gooien, want vrijwel iedereen is een potentiële tekenaar.  Die nors kijkende man die heel gedecideerd langskomt tekent even snel als de blije gezinnen die met kinderen en al langs dartelen. Toch betrap ik mezelf er nog wel eens op dat ik liever afga op de vriendelijk kijkende mensen dan de nors kijkende.

Record!

Loes op recordfestival Metropolis

We hebben nu inmiddels al vier super gave festivals achter de rug en man wat waren ze stuk voor stuk een succes. Voor de tour begon hadden we ons voorgenomen om elke dag van de festivaltour 500 handtekening op te halen. Tot nu toe zijn er op elke festivaldag 700 en op metropolis zelfs 900 handtekeningen opgehaald. Dat is een record in de JMA-festivaltour-historie! Dit hebben we te danken aan onze enorm enthousiaste vrijwilligers die tot nu toe tot het uiterste zijn gegaan om met een onverwoestbare glimlach en eindeloos geduld dag na dag handtekeningen in te zamelen voor duurzame tin.

Ik weet nu wat er achter mijn scherm schuilt

Aan het begin van de festival tour had ik nog geen idee van hoe en wat. Een paar maanden later heb ik enorm veel geleerd en vind ik onderdeel zijn van deze festivaltour een van de gaafste dingen om te doen. Tijdens het zijn van Festivaltour coördinator kom ik mijn zwaktes tegen, leer ik elke keer meer over milieudefensie en JMA, tin en Bangka, organiseren en coördineren. Ondanks dat het af en toe zwaar is maken de festivals, de vrijwilligers en de organisatie deze tour het meer dan waard.

Heb jij de petitie niet getekend op een van de festivals? Het kan ook online via www.watschuilterachterjescherm.nl

Festivaltour helden van Metropolis. Helemaal rechts, Bas.

Groetjes, Bas

Een heldere duik in de kledingindustrie

Water. Het is voor ons zoiets vanzelfsprekends dat je misschien niet stilstaat bij hoeveel water je dagelijks verbruikt. Niet alleen voor je dagelijkse thee of wc-bezoek heb je water nodig, ook als je kleding koopt verbruik je water. Dat zie je niet, maar om je kleding te maken is veel water verbruikt. Voor één onderbroek al wel 700 liter. In deze blog kom je precies te weten hoe het zit.

De campagne voor duurzame kleding

Om hoeveel gaat het?

In totaal verbruikt de katoenteelt jaarlijks 256.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 liter water. Dat spreek je uit als 256 quintiljoen. Ik kan me er maar moeilijk een voorstelling van maken. In Nederland dragen we hier behoorlijk aan bij; ons kleine landje importeert jaarlijks 2,9 quintiljoen liter.

Hoeveel water zit er in mijn kleding?

Dat is lastig om precies te zeggen. Een belangrijke factor is waar het katoen is geteeld. Op nummer 1 staat het warme droge India met 21.500 liter per kilo. Gemiddeld is 10.000 liter water nodig om één kilo katoen te produceren. Dat betekent dat er gemiddeld 2.700 liter water in je T-shirt zit en 700 liter in je boxershort.

Waar komt al dat water vandaan?

In de katoenteelt bestaan drie soorten water. Je hebt groen water, dat is regenwater dat door de katoenplanten wordt opgenomen. Daarnaast heb je blauw water, dat is oppervlaktewater uit omliggende sloten, meren en rivieren dat wordt gebruikt voor het besproeien van de katoenvelden en voor de natte processen in de verdere kledingproductie. Tenslotte heb je grijs water, dat is industrieel afvalwater. Het totaal van deze drie soorten is de zogenaamde watervoetafdruk van jouw kleding.

Wat is het effect van al dat waterverbruik?

Aralmeer 2000

Dat een katoenplantje veel water nodig heeft is nog tot daar aan toe, maar het probleem zit hem in het feit dat er gemiddeld 42 procent blauw water nodig is. Dat water moet dus - met een duur woord - geïrrigeerd worden uit omliggend oppervlaktewater en daar gaat het mis.
Het meest sprekende voorbeeld is het Aralmeer in Oezbekistan. Dat gigantische meer droogte zo goed als op doordat het water gebruikt werd om katoenvelden mee te besproeien. Dit had dramatische consequenties voor het lokale klimaat en de bevolking. Alle pesticiden, kunstmest en ontbladeringsmiddelen hebben de bodem en het water ernstig vervuild. Wat over is gebleven is een dorre vlakte bedekt met giftig zout. Dit zout veroorzaakt ernstige gezondheidsproblemen als keelkanker en tyfus bij de bewoners van het gebied. Daarnaast heeft het slinken van het meer geleid tot veranderingen in het lokale klimaat en een afname van de visvangst.

Wat zijn de alternatieven?

Aralmeer 2013

Hennep, brandnetel en bamboe kom je overal op internet tegen als duurzaam alternatief voor katoen. Hoewel ze vele malen minder water en pesticiden nodig hebben om te groeien, is transparantie in het productieproces ver te zoeken. Zo heb je chemicaliën (viscose) nodig om van hard bamboe zachte kleding te maken. Vragen als hoe met deze chemicaliën wordt omgegaan en of de arbeiders beschermt blijven van deze bijtende stoffen worden niet beantwoord. Veel potentie dus voor de toekomst, maar nu nog even niet.

Is het dan helemaal hopeloos?

Het antwoord is: nee niet helemaal. Na lang zoeken kwam ik tot het beste alternatief van dit moment: 'rainfed' geteelde bio-katoen met GOTS keurmerk. Een hele mond vol voor drie simpele stappen:

1. Bio-katoen
   Biologisch katoen wil zeggen dat het katoenplantje geen of alleen natuurlijke bestrijdingsmiddelen krijgt, zoals knoflook en geurstoffen die schadelijke insecten wegjagen. Daarnaast wordt bij de teelt van biologisch-katoen uitputting van de grond tegen gegaan door de katoenteelt af te wisselen met granen- en peulvruchtenteelt.
2. Rainfed
   Wanneer je katoen teelt in een vochtiger klimaat heb je minder irrigatiewater nodig, dat spreekt voor zich. Zo valt tot een kwart te besparen ten opzichte van het wereldgemiddelde en wel tot 70 procent water te besparen in vergelijking met landen als India. Dat heeft minder impact op de waterstand in een gebied, en daarmee ook minder effect op de natuur om de katoenplantages heen en de beschikbaarheid van zoet drinkwater voor de lokale bevolking.
3. GOTS-gecertificeerd
   GOTS staat voor de Global Organic Textile Standard. Kleding met dit keurmerk biedt je de zekerheid dat het zonder slavenarbeid en gevaarlijke chemicaliën is gemaakt – van katoenplant tot T-shirt. Wel zo prettig, toch?!

Waar koop ik dat dan?

We hebben het je makkelijk gemaakt! Op www.underwearrun.nl vind je een overzicht van verantwoorde merken en winkels.

Daarom rennen we in ondergoed

Er valt nog veel te verbeteren in de kledingindustrie, zeker wat betreft waterverbruik. Het wordt tijd dat we in gaan zien dat water een schaars goed is. Met de Underwear Run willen we laten zien dat het anders kan en proberen we consumenten en bedrijfsleven te inspireren hun visie op kleding en mode te veranderen. Consumenten hebben veel macht, maar het is het bedrijfsleven dat uiteindelijk actie moet ondernemen. Laten we ze een handje helpen door het goede voorbeeld te geven.

Groetjes, Niels
voorzitter JMA

Je bent een echte held als ...

je alle boeven hebt geveld!

Ik hoor je denken: 'Hè? Waar gaat dit dan over?!'. Dat dachten wij ook vannacht, maar ik zal bij het begin beginnen, dan wordt het vanzelf duidelijk.

Hoe de avond begon...

Een aantal maanden geleden startte Pink het project Jonge helden top 10 op. Hiervoor kon worden ingeschreven als jonge held. Zo gezegd zo gedaan, en Niels werd ingeschreven als jonge held. Weet je de mooie Facebook-posts nog die langskwamen?

Ondertussen is het eerste succesje geboekt: Niels zit in de top 10! Dat is hartstikke leuk, maar natuurlijk willen we meer. Daarom moest er worden gebrainstormd over een project, waarmee wij de top 10 gaan bestormen. Gisteravond was weer zo'n avond waarop tot in de late uurtjes de toffe ideeën en al ons enthousiasme over tafel vlogen. Oh, wat we bedacht hebben? Daar kan ik nog niet zoveel over zeggen. Binnenkort volgt er meer over het idee.

Maar de boeven dan?

Ja, die boeven. Toen we 's avonds laat moe gebrainstormd waren en op weg wilden gaan naar huis, liepen we tegen een probleem aan. Het alarm wilde niet aan gaan, er stond nog een deur open. Na het pand te hebben gecheckt, en gecheckt, en gecheckt, wisten wij niet meer wat er aan de hand kon zijn. Volledig ten einde raad hebben wij toen de huismeester van het pand gebeld. Die wist ons te vertellen dat er nog een nooduitgang was.
Daar gingen we, op pad naar de mysterieuze nooduitgang. Al snel kwamen we tot de ontdekking dat het inderdaad die deur was die open stond. Dat betekende dus dat er iemand in het pand kon zijn...

Foto: The open door by La Duque 

Op jacht!

Tijd om op jacht te gaan. Niels met de huismeester aan de telefoon voorop, gevolgd door mij en beneden stond Loes als trouwe back-up. Stel je voor dat er iets mis zou gaan?
Langzaam slopen we naar boven en checkte we de deuren. Op de eerste verdieping was er niets aan de hand. Verder naar boven, de tweede verdieping: ook hier waren de deuren netjes dicht en niets verdachts te zijn. Alleen de laatste verdieping nog. Ook hier hebben we geen boef kunnen vinden, zelfs niet verstopt tussen alle planken die er opgeslagen staan.

Opgelucht liepen we terug naar beneden, niets gevonden! Waarna er nog één obstakel bleek te zijn: de meterkast. Na een keer diep adem halen, hebben we de deur opengetrokken. Gelukkig bleek ook hier niemand verstopt te zitten.
Het idee van een superheld in het pand heeft de boeven vast afgeschrikt. Na alles te hebben afgesloten was het dan eindelijk tijd om op weg naar huis te gaan. Eind goed al goed! :-)

Duurzaam de zeeën veroveren op de Tres Hombres

Het klinkt als een sprookje: Zeilend de oceaan trotseren om biologische rum en chocolade op te halen uit de Caraïben. Voor de zeehelden van zeilschip de Tres Hombres is dit de dagelijkse werkelijkheid. Door hun goederen co2-neutraal te vervoeren laten ze zien dat duurzame scheepvaart mogelijk is. Ik ging aan boord en waande me in een wereld tussen verleden en toekomst...

Met paard en wagen naar de chocoladefabriek

Als ik van de veerpond de NDSM-werf oploop zie ik hem al liggen: Een houten tweemaster die oogt alsof hij zo uit een geschiedenisboek komt. Toch is dit schip pas sinds 2009 in de vaart. Het 32 meter lange schip biedt plaats aan vijf bemanningsleden en tien trainees. Tijdens mijn bezoek ligt de Tres Hombres voor een weekje in Amsterdam, waar de cacaobalen worden gelost en door vrijwilligers met bakfietsen, paard en wagen en elektrisch vervoer naar de chocoladefabriek wordt gebracht.

16 grootste schepen net zo vervuilend als alle auto's ter wereld

Aan boord word ik verwelkomd met een stukje chocolade en ontmoet ik Rick, die me een rondleiding geeft. Op het voordek komen we Dana tegen. Zij is verantwoordelijk voor de bevrachting van het schip. Enthousiast vertelt ze over de missie van de Tres Hombres: de zeilende handelsvaart weer leven in blazen. Dat is volgens haar hard nodig, want de feiten liegen er niet om: zo zijn de 16 grootste vrachtschepen net zo vervuilend als alle auto's ter wereld, en stoot het scheepsverkeer twee keer zoveel co2 uit als het vliegverkeer.

De wind is gratis

Ik schrik van deze getallen, maar Dana is optimistisch. Fair Transport, het bedrijf achter de Tres Hombres, is bezig om ecoliners te ontwikkelen die 50% minder brandstof verbruiken. Dit zijn hybride cargoschepen, die zowel zeilen als een motor hebben. Volgens Dana is dit 'the next step' in de scheepvaart, en een hele logische ook. De Tres Hombres is dan ook het boegbeeld van Fair Transport.

Alles met de hand

Terwijl ik met Dana sta te praten, klinkt er af en toe van boven “Beetje zakken!” We lopen verder, en ik gluur wie er nou eigenlijk boven in de mast hangt. Hij blijkt Amaury te heten, een Belg met woest haar, een baard, bootlaarzen, een grote wollen trui en een veeg teer op zijn neus. Hij is teer op de stalen kabels aan het smeren, zodat ze niet gaan roesten. Hier wordt alles nog ouderwets met de hand gedaan, waardoor de Tres Hombres weinig energie verbruikt. Zonnepanelen, windmoletjes en een schroef die achter het schip aan wordt gesleept tijdens het varen wekken de nodige stroom op.

Amaury hangt in de mast
om de stalen kabels te teren

Een langzame revolutie Na een kijkje in het ruim ontmoeten we kapitein Lammert. Hij schenkt ons wat rum in, en vertelt vol passie over de Tres Hombres producten.

"We werken aan een stukje bewustzijn; overal waar we komen vertellen we ons verhaal. En we zijn niet de enigen, dat doen jullie ook."

"Wil je nog in de mast klimmen?"

Na twee uur op het schip moet ik echt weg, maar eigenlijk wil ik helemaal niet. Als ik toch maar gedag zeg, roept Rick vanuit het ruim: "Wil je niet nog in de mast klimmen?" Ik beloof hem dat ik dat zeker eens zal doen, maar dan op zee, want een ding weet ik zeker: Ook ik wil zeeheld worden bij de Tres Hombres.

Ahoy,
Annemiek


Tekst en foto's door Annemiek Schravesande

Meer weten over deze helden? Klik hieronder de foto's en ga voor meer informatie naar de website van de Tres Hombres of naar hun Facebookpagina.

Kapitein Lammert vertelt
vol passie over de rum

Aantekeningen maken
in het ruim

De grote mast

Een nagelbank

Het teren van de kabels

Mag ik een foto maken van je handen?
Ze zijn zo mooi vies :)

Tres Hombres rum

Het JMA bestuur op Goeree-Overflakkee

Afgelopen weekend ging het bestuur van JMA weer de hei op, en deze keer vertoefden we op Goeree-Overflakkee. Na ons eerste heiweekend in februari was er weer veel werk aan de winkel. We hebben er namelijk al een half jaar op zitten sinds de bestuurswissel in november. Gelukkig zitten we nog vol inspiratie om in de rest van dit jaar JMA en haar activiteiten nog leuker te maken! 

 

 

Post-its

Wat hebben we zoal gedaan? We hebben gebrainstormd over onder andere onze website en werkgroepen, maar ook ons vrijwilligersbeleid en huidige campagnes en acties kwamen aan bod. Ook hebben we héle oude foto's van vorige bestuursjaren gedigitaliseerd, en verder nagedacht over hoe we onze ledenwerving willen vormgeven. Na enige tijd kwamen de post-its van de brainstorms wel onze neus uit!

Ontspanning

Tussen het programma door zijn we ook naar buiten gegaan om te boogschieten en paardrijden, dit bleek nog niet zo makkelijk als er vaak gedacht wordt! Ook kwamen we door een teambuilding spelletje achter een paar interessante dingen. Wist jij bijvoorbeeld dat de ideale vakantie van onze vrijwilliger Annemiek in een hangmat boven een ijskoud beekje is? Of dat de favoriete snack van onze voorzitter Niels avocado met zeezout is?

Wat kun jij doen?

Maar we willen de aandacht vooral op jou leggen. Wat kun jíj doen binnen JMA? Op onze site kun je lezen welke leuke acties er op de agenda staan. Heb jij nog leuke ideeën? Twijfel niet, laat het ons weten!

Wil jij op de hoogte blijven van onze activiteiten? Volg ons op facebook en twitter of check onze site!

Recept: Courgette Salade

Het is lekker warm weer vandaag, dus dit keer een salade recept. Deze salade is toch anders. Het moet eerst gebakken worden namelijk. Vreemd maar lekker!

Benodigheden:

500g courgette
1 eetlepel olijfolie
1 theelepel paprikapoeder
1 theelepel sambal
1/2 theelepel komijn
2 gepersde knoflook teentjes
1 tomaat in vierkantjes gesneden
Origano

Doe in een pan de olie, tomaat, kruiden, sambal en knoflook. Dit even laten bakken. Daarna voeg je wat water toe, niet teveel. Als het begint te koken dan voeg je de gesneden courgettes. Deksel op de pan en laten bakken in zacht vuur. Niet te veel roeren, want anders gaan de courgettes breken. Als het gaar is strooi je wat oregano overheen. Dit recept is koud te eten. Je moet het daarom eerst laten afkoelen. En daarna in de koelkast voor 5 minuutjes.

Bon Apetite !

Recept door Sana Mazouz

Foto door Eliza Dubois

Recept: Geroosterde aardappels

Ik ben dol op aardappelen! Je kan er verschillende recepten mee maken.
Dit keer zijn het de geroosterde aardappelen. Ik maak ze meestal als bijgerecht, maar eet ze ook als een 'late-night' snack.

Dit heb je nodig:
- 3 takjes rozemarijn

- 2 kleine uien
- 2 eetlepels olijfolie
- 1 theelepel knoflookpoeder
- 4 á 5 aardappels
- zout en peper naar smaak

Zet de oven alvast op 200 graden. Maak de aardappels schoon en snijdt ze in stukken. Je snijdt daarna de uien in ringen. Doe de aardappels en uien in een ovenschaal. Vervolgens giet je de olijfolie overheen, zorg ervoor dat de olie goed verdeeld is. Verdeel de gehakte rozemarijn oven de aardappeltjes. Als laatst strooi je wat zout, peper en knoflookpoeder overheen. Zet de aardappeltjes in de over voor ongeveer 25 á 30 minuten op 220 graden totdat ze zacht zijn.

Recept en foto door Fatima Monji

MEGAzat & MEGAnat

Ben jij ook zo’n vleeseter als ik? De vraag naar vlees wordt steeds groter en de veehouderijen dus ook, maar heb je enig idee hoe de meeste veehouderijen te werk gaan? Zaterdag 10 mei stond ik met andere JMA leden op de Dam. Een demonstratie tegen intensieve veehouderijen en megastallen.

MEGAzat 

Miljoenen kippen zitten  achter de tralies tegen elkaar gepropt en duizenden varkens tussen betonnen muren. Uren of zelfs dagen hebben ze geen daglicht gezien. Dat zijn megastallen. WijzijnhetMEGAzat organiseert elk jaar een manifestatie tegen megastallen. De doelen waren simpel. Zoveel mogelijk mensen op de Dam krijgen om aandacht te vragen van de media en van voorbijgangers. En de voorbijgangers informeren over de desastreuze gevolgen van de vee-industrie en megastallen. De demonstratie was van 13:00 uur tot 16:00 uur. Om 14:00 uur was er een protestmars vanaf de Dam richting het Spui en via Rokin terug. Honderden liepen met spandoeken fanatiek mee. Juichend en joelend om de productie van vee te verminderen en het behandelen van dieren te verbeteren.

Loes en ik aan het werk

MEGAnat

Dit keer deed JMA ook mee met protesteren. Ongeveer 500 mensen kwamen opdagen, ondanks het vieze weer. Het regende non-stop. Niels, Loes, Arlinde en ik staan op dat moment zeiknat achter het standje. Het verkopen van de welbekende Loesje-shirts, e-kookboeken en biologische koffie ging toch beter dan verwacht. Een big smile op je gezicht doet wonderen. Loes en Arlinde deden mee met de protestmars en namen het JMA spandoek mee. De enthousiasme van de dames was leuk om te zien. Ook vertelde we aan klanten wat JMA doet en hoe het team FoodForward in elkaar zit. Denk hierbij aan het project 'GreenCanteen'. Uiteindelijk zijn wij veel enthousiaste en leuke mensen tegen gekomen. En hopelijk ook toekomstige JMA-leden.

Maar ik ben een vleeseter …

Amen!

Best vreemd dat ik daar tussen al die demonstranten stond, waarvan de meeste vegetariërs zijn. Zelf eet ik wel gewoon vlees. Ik hield daar vroeger geen rekening mee, maar sinds drie jaar geleden eten we thuis één keer in de twee weken vlees. Dat is echt  7x minder dan voorheen. Ook houden mijn ouders rekening met het productieproces van het vlees. Zo kopen we geen vlees meer bij de supermarkt. En als ik uit eten ga met vrienden of collega’s ben ik tijdelijk ‘vegetarisch’. Wat prima te doen is.  Een overgang naar vegetarisch zijn is voor mij dus goed mogelijk!

HA! Het is toch waar wat ze zeggen:  “Na regen komt zonneschijn :) “.

Recept: Cuacemole Salade

Benodigdheden:

- 2 rijpe avocado's

- 1/2 rode ui

- 1 citroen

- ± 10 cherry tomaatjes

- 1 handje peterselie 

- peper en zout

- olijfolie

Bereidingswijze: 

Halveer de cherry tomaatjes en snij de halve ui in dunne ringen. Snij vervolgens ook de avocado in plakken en besprenkel deze met citroensap. Verwijder de steeltjes van de peterselie en hak deze fijn.  Voor de dressing meng je olijfolie, citroensap, citroenschil en zout en peper door elkaar. Sprenkel vervolgens de dressing over de rest van alle voorgenoemde ingrediënten. Deze salade is heerlijk fris en zomers en is ook lekker als lunch! 

Recept en foto's door Mira Thompson 

Lief, maar wel die-hard... Onze derde JMA-er van de maand!

Inmiddels zijn we aanbeland bij onze derde JMA-er van de maand: Josje. Met veertien jaar zit deze lieve idealist aan de onderkant van onze leeftijd-grenzen. Lief, maar wel die-hard...

Josje

Je bent alweer anderhalf jaar lid en zit een aardige tijd daarvan bij team FoodForward. Waarom ben je actief geworden?

Ik ben al lid geworden met het idee actief met het milieu bezig te zijn. Ik vind het milieu erg belangrijk: ik probeer zelf altijd zo veel als ik kan te doen voor het milieu, zoals veganistisch eten, niet teveel kleren kopen, etcetera. Maar ik wilde me daarnaast ook actief inzetten.

Veganistisch eten lijkt me vrij lastig: geen melk, geen eieren. Ik zou heerlijke baksels moeten missen, en een heerlijk broodje roomboter met kaas. Vind jij het niet moeilijk?

Nee, eigenlijk helemaal niet. Het gaat eigenlijk heel makkelijk. Sommige mensen zouden het gek kunnen vinden, maar ik vind dat niet. Ik ben ermee begonnen om dierenleed, maar ik kwam er snel achter dat het ook goed voor het milieu is. Toen raakte ik eigenlijk nog meer overtuigd. Ik erger me er best wel aan hoe inefficiënt onze voedselketen is: voor dierlijke producten zijn heel veel plantaardige producten nodig. Dan denk ik dus van 'waarom eten we niet zélf die plantaardige producten op en schrappen we dat dier ertussen?' Daar wil wat aan doen.

En wat vinden je ouders er van dat je veganistisch eet? Zij moeten tenslotte het eten op tafel zetten... Moest je uit de kast komen als veganist?

Eigenlijk viel het wel mee: we aten altijd al vegetarisch met z'n allen en dat koken gaat dus prima. Meestal eten we zelfs met z'n allen gewoon veganistisch, maar dan wordt er alleen extra kaas op tafel gezet voor de rest. Heel soms is iets moeilijk veganistisch te maken en dan maak ik wat voor mezelf, of zij maken dat. Maar eigenlijk gaat het prima. En ze reageren er ook heel relaxt op.

Het lijkt me sterk dat heel Nederland veganist wordt, maar denk je dat we ooit vegetariër zijn met z'n allen in Nederland?

Ehm, nou. Ik denk niet dat ik dat zelf ooit ga meemaken, maar ooit: ja :)
Bij FoodForward schrijf ik ook elke maand wel een veganistisch recept voor op het blog. Daarmee laten we zien hoe makkelijk en lekker veganistisch en dus milieu- en diervriendelijk eten is. En op die manier kan ik ook mijn eigen vegetarisme terug laten komen. En ik vind het heel leuk om zelf te koken en te experimenteren met eten.

Je bent dus best veel met voedsel bezig. Is dat ook iets waar je later mee aan de slag wilt?

Ik zit er nu aan te denken om serieus iets met het milieu te gaan doen, bijvoorbeeld met milieu- en maatschappijwetenschappen. Ik zou dan het liefst onderzoek doen naar hoe we milieuvriendelijk kunnen leven. In alle opzichten: voedsel(voorziening), maar ook hoe we duurzamer energie kunnen opwekken door bijvoorbeeld de ontwikkeling van zonnepanelen met een hoger rendement. Ja, ik weet nog niet precies wat, maar dus iets in die richting.

En wat doe je verder naast duurzaam eten?

Buiten JMA ga ik naar school natuurlijk, huiswerk maken, met vrienden afspreken, eigenlijk de gewone dingen. En ik zit waarschijnlijk iets te veel achter de computer, op facebook vooral. Dat is mijn leven ongeveer :)

En zijn die vrienden dan een beetje duurzaam?

De meeste van m'n vrienden zijn er niet echt mee bezig. Dat is wel jammer inderdaad. Ik probeer ze niet echt te overtuigen, maar ik laat wel altijd zien hoe leuk en makkelijk veganistisch eten is. Ik bak dan vegaanistische cakejes ofzo en dan geef ik die aan ze.
Mijn broertje van 9, hij is superlief, is wel vegetariër geworden door mij! Tenminste, we eten zeg maar bijna vegetarisch, maar hij is echt vegetariër geworden door mij, haha.

Kijk, daar doen we het voor. De wereld verbeteren door het goede voorbeeld te geven en anderen te overtuigen :) Ben je wel ook een beetje een felle idealist, of ben je daar te lief voor?

Nou, fel ben ik niet, maar ik zeg wel wat ik vind hoor :)

Dan nu tot slot de vraag van de vorige JMA'er van de maand: waar haal jij je inspiratie vandaan?

Vooral uit hoe mooi de wereld is, hoe goed alles is geregeld door de natuur zelf. Dat er eigenlijk altijd wel een oplossing is. Bijvoorbeeld hoe mooi het soorten in stand blijven, als wij mensen ons er niet mee bemoeien, en hoe eigenlijk alles zich langzaam verbeterd.

... Als wij ons er maar niet mee bemoeien...

Ja, eigenlijk wel ja. Nouja, we zijn er nou eenmaal, dat is hartstikke fijn, maar we moeten ons er niet teveel mee bemoeien en zorgen dat we altijd ruimte open laten voor de natuur.

Wat is jouw vraag voor de volgende JMA'er van de maand?

Wat vind jij het mooiste wat er de laatste tijd is gebeurd op milieu-gebied?