Posts tonen met het label Duurzaamheid. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Duurzaamheid. Alle posts tonen

dinsdag 15 juli 2014

Een kijkje achter je scherm met de festivaltour

Duurzame tin. Wie denkt daar eigenlijk over na? Dat een eilandje aan de andere kant van de wereld helemaal afgegraven wordt voor een metaal wat dient als soldeer is voor  veel mensen een compleet mysterie. Voor de mensen op het Indonesische eilandje Bangka is het echter wel de harde werkelijkheid. Daarom heeft JMA samen met Milieudefensie de festivaltour 2014 gewijd aan het verduurzamen van de tinwinning op Bangka.



Niels laadt duurzaam zijn Fairphone op. Mundial
Ik heb dit jaar de eer om Festivaltour coördinator te mogen zijn. Een paar weken geleden sprong ik na een telefoontje de golvende stroom in die de organisatie van de festivaltour was. In hele korte tijd heb ik heel veel geleerd over duurzame elektronica en hoe JMA te werk gaat. Vergaderen, roosters maken en heel veel mailtjes schrijven zijn de voornaamste taken. En dan zijn er nog de festivals zelf natuurlijk!

“Duurzaam tin? Wat is dat nou weer?”

Vraag ¨Hallo wilt u misschien tekenen voor duurzame tin?¨ ¨Tin? Wat is dat?¨ Het simpele spel van vraag, antwoord, sales pitch, en de uiteindelijke tekening van de petitie begint voor mij 95% van de tijd zo. De andere 5% van de mensen en de reacties op de vragen lopen enorm uiteen. Je hebt de 'meteen-nee-groep'. Daarnaast heb je 'ik-wil-wel-luisteren-maar-niet-tekenen-groep'. Zij vinden dat het toch niet helpt of hebben een ander aangeleerd hulpeloosheidsantwoord. Verder heb je de 'geef-maar-hier-ik-teken-wel-groep' die zonder vragen de petitie bijna uit je handen rukt en tekent zonder te weten waar voor. En als laatste heb je de 'semi-geleerd-ongeveer-milieu-bewuste-groep' die veel liever praat over hun passie voor een specifiek milieu onderwerp dan luistert naar die van jou.

Al met al is het bijzonder hoe gevarieerd de groepen zijn die tekenen. Ik heb vooral geleerd dat je al je vooroordelen het raam uit moet gooien, want vrijwel iedereen is een potentiële tekenaar.  Die nors kijkende man die heel gedecideerd langskomt tekent even snel als de blije gezinnen die met kinderen en al langs dartelen. Toch betrap ik mezelf er nog wel eens op dat ik liever afga op de vriendelijk kijkende mensen dan de nors kijkende.

Record!

Loes op recordfestival Metropolis
We hebben nu inmiddels al vier super gave festivals achter de rug en man wat waren ze stuk voor stuk een succes. Voor de tour begon hadden we ons voorgenomen om elke dag van de festivaltour 500 handtekening op te halen. Tot nu toe zijn er op elke festivaldag 700 en op metropolis zelfs 900 handtekeningen opgehaald. Dat is een record in de JMA-festivaltour-historie! Dit hebben we te danken aan onze enorm enthousiaste vrijwilligers die tot nu toe tot het uiterste zijn gegaan om met een onverwoestbare glimlach en eindeloos geduld dag na dag handtekeningen in te zamelen voor duurzame tin.

Ik weet nu wat er achter mijn scherm schuilt

Aan het begin van de festival tour had ik nog geen idee van hoe en wat. Een paar maanden later heb ik enorm veel geleerd en vind ik onderdeel zijn van deze festivaltour een van de gaafste dingen om te doen. Tijdens het zijn van Festivaltour coördinator kom ik mijn zwaktes tegen, leer ik elke keer meer over milieudefensie en JMA, tin en Bangka, organiseren en coördineren. Ondanks dat het af en toe zwaar is maken de festivals, de vrijwilligers en de organisatie deze tour het meer dan waard.

Heb jij de petitie niet getekend op een van de festivals? Het kan ook online via www.watschuilterachterjescherm.nl

Festivaltour helden van Metropolis. Helemaal rechts, Bas.
Groetjes, Bas

woensdag 14 mei 2014

MEGAzat & MEGAnat

Ben jij ook zo’n vleeseter als ik? De vraag naar vlees wordt steeds groter en de veehouderijen dus ook, maar heb je enig idee hoe de meeste veehouderijen te werk gaan? Zaterdag 10 mei stond ik met andere JMA leden op de Dam. Een demonstratie tegen intensieve veehouderijen en megastallen.

MEGAzat 


Miljoenen kippen zitten  achter de tralies tegen elkaar gepropt en duizenden varkens tussen betonnen muren. Uren of zelfs dagen hebben ze geen daglicht gezien. Dat zijn megastallen. WijzijnhetMEGAzat organiseert elk jaar een manifestatie tegen megastallen. De doelen waren simpel. Zoveel mogelijk mensen op de Dam krijgen om aandacht te vragen van de media en van voorbijgangers. En de voorbijgangers informeren over de desastreuze gevolgen van de vee-industrie en megastallen. De demonstratie was van 13:00 uur tot 16:00 uur. Om 14:00 uur was er een protestmars vanaf de Dam richting het Spui en via Rokin terug. Honderden liepen met spandoeken fanatiek mee. Juichend en joelend om de productie van vee te verminderen en het behandelen van dieren te verbeteren.

Loes en ik aan het werk
MEGAnat

Dit keer deed JMA ook mee met protesteren. Ongeveer 500 mensen kwamen opdagen, ondanks het vieze weer. Het regende non-stop. Niels, Loes, Arlinde en ik staan op dat moment zeiknat achter het standje. Het verkopen van de welbekende Loesje-shirts, e-kookboeken en biologische koffie ging toch beter dan verwacht. Een big smile op je gezicht doet wonderen. Loes en Arlinde deden mee met de protestmars en namen het JMA spandoek mee. De enthousiasme van de dames was leuk om te zien. Ook vertelde we aan klanten wat JMA doet en hoe het team FoodForward in elkaar zit. Denk hierbij aan het project 'GreenCanteen'. Uiteindelijk zijn wij veel enthousiaste en leuke mensen tegen gekomen. En hopelijk ook toekomstige JMA-leden.

Maar ik ben een vleeseter …

Amen!
Best vreemd dat ik daar tussen al die demonstranten stond, waarvan de meeste vegetariërs zijn. Zelf eet ik wel gewoon vlees. Ik hield daar vroeger geen rekening mee, maar sinds drie jaar geleden eten we thuis één keer in de twee weken vlees. Dat is echt  7x minder dan voorheen. Ook houden mijn ouders rekening met het productieproces van het vlees. Zo kopen we geen vlees meer bij de supermarkt. En als ik uit eten ga met vrienden of collega’s ben ik tijdelijk ‘vegetarisch’. Wat prima te doen is.  Een overgang naar vegetarisch zijn is voor mij dus goed mogelijk!


HA! Het is toch waar wat ze zeggen:  “Na regen komt zonneschijn :) “.

maandag 5 mei 2014

Lief, maar wel die-hard... Onze derde JMA-er van de maand!

Inmiddels zijn we aanbeland bij onze derde JMA-er van de maand: Josje. Met veertien jaar zit deze lieve idealist aan de onderkant van onze leeftijd-grenzen. Lief, maar wel die-hard...

Josje

Je bent alweer anderhalf jaar lid en zit een aardige tijd daarvan bij team FoodForward. Waarom ben je actief geworden?

Ik ben al lid geworden met het idee actief met het milieu bezig te zijn. Ik vind het milieu erg belangrijk: ik probeer zelf altijd zo veel als ik kan te doen voor het milieu, zoals veganistisch eten, niet teveel kleren kopen, etcetera. Maar ik wilde me daarnaast ook actief inzetten.

Veganistisch eten lijkt me vrij lastig: geen melk, geen eieren. Ik zou heerlijke baksels moeten missen, en een heerlijk broodje roomboter met kaas. Vind jij het niet moeilijk?

Nee, eigenlijk helemaal niet. Het gaat eigenlijk heel makkelijk. Sommige mensen zouden het gek kunnen vinden, maar ik vind dat niet. Ik ben ermee begonnen om dierenleed, maar ik kwam er snel achter dat het ook goed voor het milieu is. Toen raakte ik eigenlijk nog meer overtuigd. Ik erger me er best wel aan hoe inefficiënt onze voedselketen is: voor dierlijke producten zijn heel veel plantaardige producten nodig. Dan denk ik dus van 'waarom eten we niet zélf die plantaardige producten op en schrappen we dat dier ertussen?' Daar wil wat aan doen.

En wat vinden je ouders er van dat je veganistisch eet? Zij moeten tenslotte het eten op tafel zetten... Moest je uit de kast komen als veganist?

Eigenlijk viel het wel mee: we aten altijd al vegetarisch met z'n allen en dat koken gaat dus prima. Meestal eten we zelfs met z'n allen gewoon veganistisch, maar dan wordt er alleen extra kaas op tafel gezet voor de rest. Heel soms is iets moeilijk veganistisch te maken en dan maak ik wat voor mezelf, of zij maken dat. Maar eigenlijk gaat het prima. En ze reageren er ook heel relaxt op.

Het lijkt me sterk dat heel Nederland veganist wordt, maar denk je dat we ooit vegetariër zijn met z'n allen in Nederland?

Ehm, nou. Ik denk niet dat ik dat zelf ooit ga meemaken, maar ooit: ja :)
Bij FoodForward schrijf ik ook elke maand wel een veganistisch recept voor op het blog. Daarmee laten we zien hoe makkelijk en lekker veganistisch en dus milieu- en diervriendelijk eten is. En op die manier kan ik ook mijn eigen vegetarisme terug laten komen. En ik vind het heel leuk om zelf te koken en te experimenteren met eten.

Je bent dus best veel met voedsel bezig. Is dat ook iets waar je later mee aan de slag wilt?

Ik zit er nu aan te denken om serieus iets met het milieu te gaan doen, bijvoorbeeld met milieu- en maatschappijwetenschappen. Ik zou dan het liefst onderzoek doen naar hoe we milieuvriendelijk kunnen leven. In alle opzichten: voedsel(voorziening), maar ook hoe we duurzamer energie kunnen opwekken door bijvoorbeeld de ontwikkeling van zonnepanelen met een hoger rendement. Ja, ik weet nog niet precies wat, maar dus iets in die richting.

En wat doe je verder naast duurzaam eten?

Buiten JMA ga ik naar school natuurlijk, huiswerk maken, met vrienden afspreken, eigenlijk de gewone dingen. En ik zit waarschijnlijk iets te veel achter de computer, op facebook vooral. Dat is mijn leven ongeveer :)

En zijn die vrienden dan een beetje duurzaam?

De meeste van m'n vrienden zijn er niet echt mee bezig. Dat is wel jammer inderdaad. Ik probeer ze niet echt te overtuigen, maar ik laat wel altijd zien hoe leuk en makkelijk veganistisch eten is. Ik bak dan vegaanistische cakejes ofzo en dan geef ik die aan ze.
Mijn broertje van 9, hij is superlief, is wel vegetariër geworden door mij! Tenminste, we eten zeg maar bijna vegetarisch, maar hij is echt vegetariër geworden door mij, haha.

Kijk, daar doen we het voor. De wereld verbeteren door het goede voorbeeld te geven en anderen te overtuigen :) Ben je wel ook een beetje een felle idealist, of ben je daar te lief voor?

Nou, fel ben ik niet, maar ik zeg wel wat ik vind hoor :)

Dan nu tot slot de vraag van de vorige JMA'er van de maand: waar haal jij je inspiratie vandaan?

Vooral uit hoe mooi de wereld is, hoe goed alles is geregeld door de natuur zelf. Dat er eigenlijk altijd wel een oplossing is. Bijvoorbeeld hoe mooi het soorten in stand blijven, als wij mensen ons er niet mee bemoeien, en hoe eigenlijk alles zich langzaam verbeterd.

... Als wij ons er maar niet mee bemoeien...

Ja, eigenlijk wel ja. Nouja, we zijn er nou eenmaal, dat is hartstikke fijn, maar we moeten ons er niet teveel mee bemoeien en zorgen dat we altijd ruimte open laten voor de natuur.

Wat is jouw vraag voor de volgende JMA'er van de maand?

Wat vind jij het mooiste wat er de laatste tijd is gebeurd op milieu-gebied?

donderdag 17 april 2014

Energie van je fiets, uit planten en van lichaamswarmte... is samen: INESPO!

Wat hebben duurzame kleding, fietsen om je mobiel op te laden of je eigen lichaamswarmte hiervoor gebruiken en stroom halen uit plantjes met elkaar te maken? Precies: duurzaamheid! Het zijn allemaal slimme duurzame oplossingen en werden gepresenteerd op de duurzaamheidsolympiade INESPO waar ik mocht jureren.

INESPO

Alle standjes op INESPO
INESPO is een Engelse afkorting voor, vrij vertaald, duurzaamheidsolympiade. Deze werd voor de 6e keer gehouden in opdracht van stichting COSMICUS. Deze stichting zet zich in om jongeren zelf aan de slag te laten gaan met duurzaamheid. Daarvoor hebben ze INESPO opgericht en inmiddels ontvangen ze elk jaar honderden duurzame ideeën van middelbare scholieren. Daar wordt een strenge selectie op uitgevoerd en de beste 70 projecten mochten afgelopen 12 april hun idee presenteren in NEMO. De winnaars gaan door naar de internationale ronde in Den Haag op 2 en 3 juni. De winnaars daarvan worden over de hele wereld naar andere duurzaamheidsolympiades gestuurd!

Zonder anderen sta je alleen

Al fietsend je mobiel opladen, geniaal!
Wat ik als voorzitter van een jongerenvereniging natuurlijk erg belangrijk vond tijdens het beoordelen van de ideeën was of de kandidaten hadden nagedacht over het betrekken van andere jongeren. Je kan nog zo'n goed idee hebben, maar zonder anderen sta je alleen. Daarnaast lette ik op originaliteit en realiseerbaarheid. En een paar ideeën sprongen er wel echt uit.

Zelf energie opwekken

Het eerste project wat ik mocht beoordelen was ook gelijk het beste! Deze jongens hadden bedacht dat je door te fietsen je smartphone kon opladen. Door middel van een dynamo wek je dan stroom op, dat gaat naar een kastje, daar stop je je usb-oplader in en die gaat dan naar je telefoon die in een houdertje zit op je stuur. Geniaal toch?! En het mooiste was, ze hadden het ook al echt gemaakt. Ook hebben ze een eigen website waar je het apparaatje kunt bestellen. Hoewel, er is er nog maar één dus je moet nog even geduld hebben.

Stoom uit planten

Stroom uit planten!
Stoom uit planten? Je zult misschien denken dat dat niet kan, maar jawel! Een groep meisjes had een opstelling gemaakt waardoor ze het fotosynthese proces van planten konden afstappen en de energie die daarbij vrijkomt konden gebruiken om een lampje te laten branden. Daar hadden ze 20 plantjes voor nodig. Zo is het dus mogelijk om je tuinverlichting aan te sluiten op je planten. Laat die maar eens even bezinken...

Lichaamswarmte

Je mobiel opladen met je eigen lichaamswarmte
En we blijven in de energiehoek vandaag! Er waren nu eenmaal veel ideeën om op een coole manier energie op te wekken. In dit idee stond lichaamswarmte centraal. Achterop een telefoonhoesje hadden twee kandidaten elementen gemaakt die stroom opwekken als er warmteverschil optreed. De onderkant van de elementen is altijd koud. Als je je mobieltje vasthoudt leg je je hand automatisch op de bovenkant van de elementen. Je warme hand zorgt dan voor een warmteverschil en de stroom die daarbij opgewekt wordt gaat direct je telefoon in!

En de winnaar is...

En de winnaars zijn...
Elke deelnemer was natuurlijk een winnaar! Alle ideeën waren goed uitgevoerd en hadden zomaar kunnen winnen. Maar er kunnen natuurlijk altijd maar een paar de beste zijn en die zijn door naar de internationale ronde op 2 en 3 juni in Den Haag. En ja hoor, de oplader op je fiets zat erbij!

Het jij ook duurzame ideeën? Volgend jaar is er weer een INESPO. Wil je al eerder aan de slag? Stuur me dan een mailtje! JMA kan altijd wat voor je betekenen.

Groetjes,
Niels
niels@jma.org




maandag 7 april 2014

JMA Springlevend

JMA bestaat al een aardig tijdje (bijna 25 jaar) en je gaat je bijna afvragen of we nog wel jong, actief en met het milieu bezig zijn. Na de ledendag weet ik het in ieder geval zeker: dat zijn we! We hebben een supertoffe dag gehad waarbij we in het zonnetje hebben gezeten, lol hebben gehad, en serieuze discussie hebben kunnen voeren. De ideale mix voor een zaterdag! En hoe dat dan zit met jong, actief en milieu? Dat zal ik even toelichten.

De J van JONGEREN

Als je op de ledendag was, dan heb je het zelf gezien. Was je er niet? Bekijk dan de foto's als je me niet gelooft. Het is echt waar! Een gezellige groep met JONGEREN tussen de 14 en 25 jaar is heel de dag gezellig in de weer geweest.

De M van MILIEU

Natuurlijk zijn we bezig met MILIEU! Het zou gek zijn als JMA niet met dat thema aan de slag zou zijn. Ook op de ledendag was er ruimte genoeg voor inhoudelijke verdieping. In groepjes zijn we op zoek gegaan naar de oplossing voor drie problemen waar onze werkgroepen zich mee bezig houden.
Hoe kan de voedselverspilling op middelbare scholen worden tegengegaan? Door een voedselinruilpunt! Had jij daar al aan gedacht?
Hoe kan de energieverspilling in huis worden tegengegaan? Door een app die je de kans geeft om echte dingen te doen, in plaats van achter je beeldscherm te hangen! Ken jij #drytunes al? :-)
Hoe kan afval effectief worden geupcycled? Door een interactieve gids te volgen!
Stuk voor stuk milieuproblemen waar nog geen oplossing voor was bedacht, en waar we ons op hebben uitgeleefd. En alsof dit nog niet genoeg inhoudelijke brainstorm was, volgde er ook nog een inhoudelijke discussie met Niels over 'DIY versus (overheids)instanties'. Wie zet de milieuverandering in gang en wat is onze rol?

De A van ACTIEF

Leuk zo'n ledendag, maar ik hoor je denken: 'Hoe ACTIEF zijn jullie nu eigenlijk?' Zelfs op de ledendag was er tijd voor actie. In het zonnetje hebben we een leuke, soms uitdagende, maar vooral gezellige speurtocht gelopen! Met een smakelijk paaseitjessysteem. Jammie!
De ledendag was heel gezellig en er zijn genoeg nieuwe ideeën ontstaan waar je vast snel meer over gaat horen. Voor nu hoop ik dat ik je heb overtuigd, JMA is JONG, ACTIEF en bezig met MILIEU!

Tot snel!
Anneloes

maandag 31 maart 2014

JMA in pak voor duurzaam tin

JMA en Milieudefensie voor de ingang van de lobby
Het zal misschien voor sommige van jullie wat vreemd overkomen, al die JMA'ers in pak. Maar daar hadden we een hele goede reden voor; de Electronic Industry Citizenship Coalition: EICC.

De Electronic watterdewat?

De Electronic Industry Citizenship Coalition. Een duur woord voor 'bijeenkomst voor bijna alle elektronica bedrijven om te praten over duurzaamheid en mensenrechten'. Klinkt nog heel vaag natuurlijk, maar ons doel was helder. Samen met Milieudefensie zorgen dat we grote elektronica bedrijven als Dell kunnen overtuigen om mee te doen aan ons duurzame tin project op Bangka.

Bangka

Huidige tinwinning op Bangka
Koraalvernietigende tinwinning op zee
Bangka is een eilandje van Indonesië en hier wordt al meer dan 4000 jaar tin gewonnen. De tinwinning is sinds de enorme vraag aan elektronische spullen drastisch toegenomen. 30% van al het tin wordt op dit kleine eiland gewonnen. Dat heeft z'n gevolgen voor het eiland. Eerst vond de tinwinning alleen plaats op het land waarvoor hele oerwouden werden gekapt met alle gevolgen van dien. Nu is daar zo langzamerhand weinig tin over en verplaatsen de werkzaamheden zich naar de zee. Daar wordt met enorme boten tin uit de zeebodem gehaald. Het overige zand gooien ze terug in zee wat de koraalriffen bedekt die vervolgens afsterven doordat ze geen zonlicht meer krijgen. Geen koraal, geen vissen, geen eten en inkomsten voor de lokale mensen.

De oplossing

Mélisande (MD) en Sylvia (JMA) voeren buiten verder actie
De oplossing is zoals altijd simpel. Zorgen voor een duurzame tinproductie. Dat is waarvoor we naar Brussel gingen om elektronica bedrijven aan te sporen mee te doen aan ons project. 's Ochtends vroeg stonden we op en gingen we naar het chique hotel waar de bedrijven kwamen om te vergaderen. Omdat we er zo netjes uitzagen vonden ze ons denk ik niet heel bedreigend overkomen en kregen we toestemming om voor de lobby met onze borden en flyers te staan. Daar kregen we mooi de kans om Dell en andere bedrijven aan te spreken. Velen waren enthousiast en Dell is nu intern om tafel om te kijken of ze zich bij ons aan willen sluiten.

Tin niet het enige probleem

Evert (MD) wordt geïnterviewd door een Congolees 
Echter begon op een gegeven moment een groepje Congolezen buiten het hotel op een niet zo tactische manier buiten de boel bij elkaar te schreeuwen. Ze maakten de bedrijven uit voor moordenaars en terroristen, omdat het conflict tussen rebelgroepen om mijnen in Congo nog steeds voortduurt en de elektronicabedrijven er niks aan doen. Door hun protest werd de EICC organisator een beetje bang en werden we uiteindelijk van de ingang bij het congres weg gestuurd. Toen we buiten stonden leverde dit echter wel een mooi interview op voor Evert (van Milieudefensie) met een van de Congolezen.

Al met al was het een kort maar krachtige actie en zijn we weer een stapje verder in onze campagne voor duurzame tinwinning op Bangka!

Groetjes, Niels

PS meer weten over de problemen met de huidige tinwinning op Bangka? Check onderstaande korte (4minuten) documentaires en verslag van Friends of the Earth EWNI.

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=SE9KYQfctNk
Docu 1: http://www.youtube.com/watch?v=u6KxzGMF4co
Docu 2: http://www.youtube.com/watch?v=sBaVbSY1trs
Docu 3: http://www.youtube.com/watch?v=2BilGmYtFuk
Rapport over tinmijnen: http://www.foe.co.uk/sites/default/files/downloads/tin_mining.pdf

maandag 17 maart 2014

Eerst wippen dan klikken

Rara, wat hebben Amsterdam, Polen, China en de Aleoeten gemeen? Geen idee? Probeer het even te visualiseren op een aardbol... ja begint het al te dagen? Ik zal het antwoord verklappen: ze liggen allemaal op de 52e noorderbreedtegraad. Knap als je het geraden hebt! Maar laat me even uitleggen waar dit raadseltje in hemelsnaam op slaat.

'Polen en kolen'

Het begon allemaal een paar maanden terug. We kregen een verzoek van basisschool de Zevensprong om gastlessen te komen geven. Voor het project genaamd 52e noorderbreedtegraad wilden ze graag ook iets met milieu doen en zo kwamen ze bij ons terecht. Ze hadden Polen, China en de Aleoeten als de drie landen gekozen waar ze hun leerlingen meer over wilde leren. Amsterdam ligt namelijk op de 52e noorderbreedtegraad, dus vandaar de naam. Toevallig zijn Koen en ik afgelopen november in Polen geweest voor de klimaattop in Polen, dus dat kwam goed uit. Nadat Sylvia met de school een mooi lesprogramma had opgesteld zijn Koen en ik dan ook afgelopen donderdag naar de Zevensprong gegaan om een mooi lesje 'Polen en kolen' te geven.

5, 4, 3, 2... 1......

In totaal hadden we vier klassen, elk een uurtje. Na een korte introductie over JMA vertelden we over onze avonturen in Polen. Ik dacht dat we nog best wel wat zouden moeten uitleggen over de VN en de klimaattop, maar de kinderen wisten toch al behoorlijk wat. Nadat we ze verteld hadden over hoe de klimaattop tegelijkertijd werd georganiseerd met een kolentop, hoe slecht dat wel niet is en dat wij daartegen in actie kwamen, was het tijd voor de kinderen om zelf in actie te komen. We hadden vier mooie quiz vragen en verdeelden de klas in drie stukken, A B en C. Natuurlijk hartstikke leuk als je ineens door de klas moet rennen om binnen vijf seconde bij het goede antwoord te gaan staan! 

Eerst wippen dan klikken

Koen helpt bij de brainstorm
Geniale milieuoplossingen
Trots presenteren kinderen hun ideeën
Als laatste hebben we hun creativiteit op de proef gesteld. Ze mochten namelijk zelf milieuoplossingen gaan bedenken. De meest geniale ideeën kwamen naar boven. Van lantaarnpalen met een zonnepaneeltje zodat ze overdag opladen en 's nachts licht geven, tot een schietschijf waar je kauwgom tegen aan kunt spugen als leuk alternatief voor het op de grond gooien. Misschien wel de leukste was een groepje die een oplossing had verzonnen voor het overmatig elektra gebruik door kinderen die de hele dag op hun computer of iPad zitten. Hun plan was om in schommels en de wip-wap een dynamo te plaatsen, zodat je eerst energie op moest wekken door buiten te spelen, voordat je op je computer kon. Briljant toch?!

Na een lange maar hele toffe dag waren Koen en ik bek af, maar de kinderen waren juist extra gemotiveerd om met het milieu aan de slag te gaan. Doel bereikt!

Groetjes, Niels

vrijdag 29 november 2013

Simple Salad

Salade is altijd goed! Daarom maakte ik deze week de meest simpelste salade ooit. Het is een frisse salade voor bij de lunch of gewoon als je zin hebt in salade. Mijn moeder maakt het altijd als er bezoek is, want het is snel te maken en super lekker.

Ingrediënten:
¼ ijsbergsla
½ komkommer
2 trostomaten
3 tl Italiaanse kruiden (dit is een mix die ik zelf maak, het bestaat uit: knoflookpoeder, ui poeder, tomatenpoeder, gedroogde tijm, gedroogde basilicum, gedroogde peterselie, en gedroogde oregano. Dit is ook in de supermarkt te vinden)
1 el citroensap 1 tl zonnebloemolie snufje zout

Als eerst hak je de ijsbergsla, komkommer en trostomaten in kleine stukken (niet groter dan 1 cm). Daarna meng de Italiaanse kruiden, citroensap, zonnebloemolie en snufje zout samen in een kommetje.

Daarna mix je de groenten en de saladedressing samen in een kom. Goed mengen en serveren maar! Zoals ik al eerder aangaf, het is super lekker voor bij de lunch. Ook kan je het als groenten bij een avondmaaltijd serveren.

Enjoy!
Salade met Marokkaanse roggebrood en aardappeltjes uit de oven



donderdag 17 oktober 2013

Pak Je Bakje!


Verschillende jongens en meiden die van alle hoeken van 't Plein aankwamen rennen, overdonderden het argeloos passerende publiek met een spetterende dansvoorstelling. We hadden het misschien kunnen zien aankomen. Allemaal hadden ze hetzelfde witte shirt aan met daarop met grote letters:
Wereldvoedseldag.

Wat is dé plek om aandacht vragen voor wereldvoedseldag? Juist: 't Plein in Den Haag net achter het Binnenhof. Er stond een grote kas, verschillende standjes, een Taste Station van LTO en een DiscoSoep station van YFM Den Haag. 

YFMs Den Haag Discosoep. Foto van Floor Fortunati


Wij waren er natuurlijk ook bij. JMA stond verscholen achter een toren van plastic bakjes. Met een grote poster daarboven: Pak je Bakje! Een idee van de werkgroep FoodForward die het bewaren van kliekjes wilde aanmoedigen: gooi plastic verpakkingsmateriaal niet zomaar weg maar gebruik het als een vershoudbakje! Zo gooi je geen voedsel én geen plastic weg.
Allemaal onder het motto #IKCONSUMINDER

Een stapel bakjes! #IKCONSUMINDER

Naast een tafel vol met plastic bakjes hadden we een tafel waar de voorbijgangers zelf hun goede gedrag mochten tonen: wat is jouw beste tip tegen voedselverspilling?
De tafel was in korte tijd helemaal volgeschreven. Hier een compilatie:
  • Fruit vacuüm trekken: het blijft zo veel langer goed.
  • De THT is niet de ultieme einddatum! Maak gebruik van je zintuigen en bepaal zelf of het nog goed is.
  • Aardappelschillen met wat zout in de oven en mmm.. chips!
  • Deel jouw restjes met je omgeving: buren, vrienden en familie.
  • Dumpster diving! Spring die kliko in, wedden dat er nog heel veel eetbaars in te vinden is.
  • Vermijd kliekjes: koop niet meer dan je gaat eten. Koop bijvoorbeeld per dag.
  • Koop een diepvries!
  • Bak een lekkere hartige taart van je restjes (Tweede Kamerlid ChristenUnie Carla Dik-Faber)
  • Geef een broodje weg aan iemand die het nodig heeft
  • Roep supermarkten om hun restjes naar de Voedselbank te brengen
  • Verse kruiden over? Vries ze met wat olijfolie in een ijsblokjeshouder met in. Dan kunnen ze later zo weer de pan in.
  • Maak een lekkere tapas van je kliekjes
  • Alle restjes groenten kunnen in de soep! (Discosoep!) Maar je kan er ook een lekkere frittata van maken met eieren en aardappelen.

Wat is jouw ultieme tip tegen voedselverspilling? Laat ze hier achter!
Wereldvoedseldag was een wereldvoedselfeestje: dansen, disco(soep) en veel, heel veel bakjes!

vrijdag 30 augustus 2013

Oljefritt Lofoten, Vesteralen og Senja!

Doorweekt door de regen op een julidag stond ik trillend op Amsterdam Centraal. Het was juli, dus trillen van de koud deed ik niet. Nee, ik geef toe. Het waren toch een beetje de zenuwen die mijn knieën deden knikken. Ik wist dat ik met het JMA team, Koen, Anna en Van-Nhi, 28 uur zou doorbrengen in de trein. Acht-en-twintig en zelfs een half uur. Via München, Berlijn en dan met de nachttrein via Malmö naar Oslo. Oslo! Noorwegen! Daar zal het gebeuren.

In Noorwegen zouden wij een week lang doorbrengen. Eerst een dag in de hoofdstad Oslo om dan nog eens 24 (vierentwintig) uur door te reizen naar Lofoten. Wij waren niet de enige die in de trein stapten om naar Noorwegen te gaan. Zo een 95 andere jongeren stapten ook die week in de trein vanuit Europa of het vliegtuig (wanneer er een oceaan tussen lag, zoals Canada-Noorwegen of Nigeria-Noorwegen). Dat waren dus honderd jongeren bij elkaar om zich te voegen bij driehonderd Noren. Die net iets korter onderweg waren, alhoewel.. Noorwegen is ook groot.

Maar waarom Noorwegen? Wat gebeurt daar dan? In september zullen daar landelijke verkiezingen worden gehouden. Een nieuwe regering gaan vaak gepaard met nieuwe plannen. Een ander onderwijssysteem? Belastingverlaging? Of toch verhoging? Of gaan we nu eindelijk eens naar olie boren in Lofoten?

Wacht! Olieboringen? In de mooie Lofoteneilanden? Met haar mooie visserijen? Het bergachtige Lofoten met haar meren en bergpassen? Dacht het niet. Dus daar waren 100 (honderd) jongeren uit heel de wereld op weg naar Noorwegen om samen met 300 (driehonderd) Noorse jongeren te zeggen:
Oljefritt Lofoten, Vesteralen og Senja!

Oilfree Lofoten, Vesteralen and Senja!
Maar dan stap je in de trein in Amsterdam en je weet dat je er nog 28 (en een half) uur in doorbrengt, wat doe je dan? Boeken lezen als '4-Hour Workweek' (een gemiddelde JMA werkweek komt daar verre van in de buurt) en heel veel potjes pesten. Heel veel potjes pesten.

In Oslo aangekomen was het de eerste dag al duidelijk. Dit wordt een intensief weekend: veel workshops, uitwisseling, culturen, ontmoetingen, ervaringen, verhalen, feesten en treinen. Zo waren we net een dag in Oslo en de volgende avond gingen we alweer in de trein voor 24 (vierentwintig) uur naar Lofoten. Nu wilden we het zien met onze eigen ogen ook waar we voor vochten.
Het JMA team presenteert zich voor 300 Noorse en 100 internationale jongeren.
Dus dan zit je in de trein van Oslo naar Lofoten met zo een honderd internationale jongeren. Wat doe je dan? Brainstormen in de trein. Dat ging nog verrassend goed, men liep van coupé naar coupé. Eerst naar coupé 5 voor een brainstorm over de campagnemaand tegen vuile energie en daarna door naar coupe 4 voor een workshop direct actievoeren (Engelsman Danny vertelde graag over zijn ervaringen toen hij een week lang met acht anderen een energiecentrale had bezet).
UK Danny: 'En zo slopen wij langs de beveiliging van het energiebedrijf.'
De Lofoten eilanden waren zo mooi als verwacht. Nee, mooier. Het had een prachtige natuur met visserdorpjes en felblauwe meren. De zon vond het zelfs zo mooi dat zij ook niet onder wilde gaan (de middernachtzon hadden we net gemist maar er was de hele nacht een ochtendlicht). Mooie hardlooproutes. En goede bergen om te bewandelen.

Het was een onvergetelijke week met waardevolle ontstane vriendschappen, onuitwisbare indrukken, veel opgedane leerervaringen en onuitbare inspiratie en motivatie.

De week leek wel om als een lange dag -letterlijk eigenlijk, zonder zonsopgang-. En voor we het wisten gingen we alweer terug van Lofoten naar Oslo. Iedereen was moe en tevreden.

Maar toch zit je wel weer uren in de trein terug. Wat doe je dan? Potjes pesten. Veel potjes pesten.

Een toch wel Nederlands kaartspelletje, bleek, toen we het uitlegden aan onze nieuwe buitenlandse vrienden.
-'It's kinda like Uno. We call it teasing'.
(..)
-'Hey, you can't end with a tease card'
-'Crazy Dutch, you are making these rules up as you go.'

Nee dat doen we niet. Dat doen de oliebedrijven.

Oljefritt Lofoten, Vesteralen og Senja!
(Alles in het Engels. Muziek in het Noors. Mooi taaltje hoor)

woensdag 24 juli 2013

De eerste stappen op de groene loper

Ritsen die niet sluiten, broeken die nét 5 centimeter te kort of te lang zijn, schoenen die met geen mogelijkheid aangaan, en modellen die uren te laat komen opdagen; zo heb ik me de hectische aanloop van een modeshow altijd voorgesteld. Gelukkig strookt mijn rijke verbeelding niet altijd met de werkelijkheid, zo bleek een maand geleden, toen de werkgroep Internationale Rechtvaardigheid aan den lijve ondervond hoe het er achter de schermen bij een modeshow aan toegaat.

De Fashion for the Future logo
Toen ik bijna een jaar geleden begon in het bestuur van JMA was mijn voornaamste doel om samen met de werkgroep Internationale Rechtvaardigheid aan de slag te gaan met het thema duurzame mode. Ik heb zelf altijd al een voorliefde gehad voor mooie kleding, maar de laatste tijd voelde ik me steeds schuldiger wanneer ik een nieuw T-shirt kocht bij de H&M of een leuk jurkje bij de Zara. Door programma’s zoals “Bloed, Zweet, en Luxeproducten” en campagnes van o.a. Greenpeace werd ik me namelijk steeds bewuster van de milieu- en mens-onvriendelijke omstandigheden in de mode-industrie. Steeds meer begon ik de noodzaak te zien van een jongereninitiatief voor duurzame en eerlijke kleding die gemaakt is zonder vervuilende bestrijdingsmiddelen en waterverspilling, en met goede werkomstandigheden voor de arbeiders. Deze noodzaak werd voor mij alleen maar urgenter met de recente ongevallen in kledingfabrieken in Cambodja en Bangladesh.

Op een manier kenmerkend voor JMA, koos de werkgroep ervoor om het thema aan te pakken met een positieve insteek. Dus geen negatieve campagne over de misstanden in de mainstream mode-industrie, maar een optimistisch beeld over alle mogelijkheden van duurzame mode, onder de naam “Fashion for the Future.” Door middel van een modeshow op de Dam in Amsterdam wilden we tonen dat er voor jongeren steeds meer manieren zijn om hun kledingkast te vullen met milieuvriendelijke en eerlijke kleding zonder daarvoor heel diep in de buidel te hoeven tasten.
De modellen over de groene loper
Na maanden vergaderen, brainstormen, en mailen was het op 15 juni eindelijk zo ver. De modellen waren geregeld, de visagisten en haarstylisten waren geboekt, de politie en gemeente waren ingelicht, en de kleding was gul gedoneerd door de verschillende vintage- en duurzame winkels in Amsterdam. Met al dat regelwerk was het maar goed dat de werkgroep-leden bleken te beschikken over onverwachte talenten, zoals een jaloersmakend schrijftalent (handig voor de promotie!) en een uitgebreid netwerk. Daardoor was op de dag van de modeshow de verwachte hectiek ver te zoeken en verliep alles van een leien dakje. Nou ja, bijna alles.

De modeshow leverde ons in ieder geval onverwacht veel media-aandacht op. Niet alleen werd de actie aangekondigd op Glamour.nl maar ook stonden we met een mooi artikel in het Noord-Hollands Dagblad. Verder hebben we tijdens de modeshow met een hoop jongeren gesproken, wat soms leidde tot leuke discussies en vooral vaak enthousiaste reacties! Gezien het succes van de “Fashion for the Future”-modeshow zijn we als werkgroep vastbesloten om door te gaan met deze campagne. Laat het brainstormen dus maar weer beginnen!

Lijkt het jou leuk om mee te denken over de nieuwe actie van Fashion for the Future, sluit je dan aan bij de werkgroep door te mailen naar: alexandra@jma.org.

dinsdag 8 februari 2011

Waar doe ik het nog voor?

Een vraag en een antwoord...


“Waar doe ik het nog voor?” Iets dat iedere individuele duurzaamheidsstrijder zich af en toe afvraagt, ongetwijfeld. Ik wel in elk geval. Zo was ik laatst op een bijeenkomst, waar na de (vegetarische) lunch alle papieren en plastic zakjes en doosjes zó in één vuilniszak gekieperd werden. Terwijl ik twee meter verderop net een tafeltje had ingericht waar men netjes, papier hier en de rest daar, alles kon scheiden. Zo moeilijk is dat toch niet? Het fijne is, er zijn ook lichtpuntjes. Soms duurt het even, maar uiteindelijk krijgen je ouders door dat, en misschien zelfs waarom, je geen vlees meer eet. Als ik bij mijn ouders tegenwoordig de koelkast open trek, lachen de bio-labels me toe. “Goed hè!”, zegt m’n moeder dan trots, terwijl ze me een knuffel geeft. Zo zie je maar, je invloed reikt soms verder dan je denkt. Zien kopen, doet kopen, denk ik dan maar. Door zelf keuzes te maken, beïnvloed je wel degelijk ook die van anderen. Een fijne gedacht, toch?

Dit keer was ik bij mijn ouders vanwege de crematie van mijn oma. En ook bij dat afscheid werd een keuze beïnvloed door de keuzes die ik maak. Heel mooi lag ze daar, mijn lieve oma, in haar EKO-kist. Van ongelakt hout, met een dekentje van bio-katoen. Je invloed reikt soms verder dan je denkt...

Liefs,

Paulien

woensdag 18 november 2009

In de spotlights op de fiets!

Door: Sarai Alons

Vandaag stond ik in de spotlights. Of liever, ik had een cameraploeg die mij volgde, eerst op het kantoor van JMA, toen op de fiets, in het café en weer terug naar kantoor. De cameraploeg bestond uit 3 studenten uit Zambia, Nepal en Indonesië die in Nederland een programma van drie maanden doen over media en milieubewustzijn. Voor hun eindpresentatie moesten ze een filmpje maken over milieubewuste jongeren, transport en luchtvervuiling. Het was niet voor publicatie, maar wel om te presenteren aan de UNEP (United Nations Enviromental Programme) en om de dingen die ze hier geleerd hebben uiteindelijk in hun eigen land te gebruiken om jongeren meer milieubewust te maken.

Voor het filmpje wilden ze een jongere op de fiets in de stad volgen en interviewen. En ik was de gelukkige vrijwilliger ;-)
Eerst werden er een paar shoots op kantoor gedaan, achter de computer en Job en ik in een heel onderhoudend gesprek over een verzonnen vergadering. En toen op de fiets! Daar ging ik met een cameraman op het bagagerek voorop de fiets, vervolgens langs de grachten, achter de auto aan op de Weteringsgracht (de cameraman zat in de achterbak van de auto met de klep open...) en in het Vondelpark. Ik had nog niet eerder de hele tijd een camera in de buurt gehad die steeds op mij gefocust was, dus in het begin voelde ik me behoorlijk ongemakkelijk. En dan vooral spontaan blijven! Maar het is heel leuk om te zien wat er allemaal komt kijken bij zo'n opname, en hoe het er in het 'echt' aan toe gaat bij een filmploeg.

Ik ben benieuwd naar het resultaat!

maandag 26 oktober 2009

Het moet ergens beginnen!

Dit zal de eerste JMA blog worden in een lange reeks. Auteurs zullen er vele zijn, JMA medewerkers (zoals ik), bestuursleden, vrijwilligers en hopelijk ook op z'n tijd een bekende Nederlander.

Met deze Blog willen we een overzicht geven van de vele activiteiten die JMA organiseert of deel van uitmaakt. Het is natuurlijk ook een goede plek om leuke weetjes of een nieuwsitem uit de duurzaamheid hoek te posten.

Om een activiteit te noemen: Dit weekend deden we mee aan de International day of Climate Action op 24 oktober, georganiseerd door 350.org.

Moet je voorstellen dat er in meer dan 180 landen, rond dezelfde tijd, 5200 acties georganiseerd! Sommige heel klein, andere, zoals in Ethiopië deden 20.000 kinderen mee! Dit alles met als doel om de 350ppm op de politieke agenda te zetten (even zonder heel technisch te worden; 350ppm is de hoeveelheid deeltjes CO2 die in de maximaal in de lucht mogen zitten om klimaat verandering tegen te gaan, lees meer).

In Nederland stonden honderden mensen op het Museum Plein in Amsterdam. In een 350 NU vorm dansten we de charleston in de stroomde regen. Hieronder het filmpje van het "Dancing in the Rain"