Duurzaam de zeeën veroveren op de Tres Hombres

Het klinkt als een sprookje: Zeilend de oceaan trotseren om biologische rum en chocolade op te halen uit de Caraïben. Voor de zeehelden van zeilschip de Tres Hombres is dit de dagelijkse werkelijkheid. Door hun goederen co2-neutraal te vervoeren laten ze zien dat duurzame scheepvaart mogelijk is. Ik ging aan boord en waande me in een wereld tussen verleden en toekomst...

Met paard en wagen naar de chocoladefabriek

Als ik van de veerpond de NDSM-werf oploop zie ik hem al liggen: Een houten tweemaster die oogt alsof hij zo uit een geschiedenisboek komt. Toch is dit schip pas sinds 2009 in de vaart. Het 32 meter lange schip biedt plaats aan vijf bemanningsleden en tien trainees. Tijdens mijn bezoek ligt de Tres Hombres voor een weekje in Amsterdam, waar de cacaobalen worden gelost en door vrijwilligers met bakfietsen, paard en wagen en elektrisch vervoer naar de chocoladefabriek wordt gebracht.

16 grootste schepen net zo vervuilend als alle auto's ter wereld

Aan boord word ik verwelkomd met een stukje chocolade en ontmoet ik Rick, die me een rondleiding geeft. Op het voordek komen we Dana tegen. Zij is verantwoordelijk voor de bevrachting van het schip. Enthousiast vertelt ze over de missie van de Tres Hombres: de zeilende handelsvaart weer leven in blazen. Dat is volgens haar hard nodig, want de feiten liegen er niet om: zo zijn de 16 grootste vrachtschepen net zo vervuilend als alle auto's ter wereld, en stoot het scheepsverkeer twee keer zoveel co2 uit als het vliegverkeer.

De wind is gratis

Ik schrik van deze getallen, maar Dana is optimistisch. Fair Transport, het bedrijf achter de Tres Hombres, is bezig om ecoliners te ontwikkelen die 50% minder brandstof verbruiken. Dit zijn hybride cargoschepen, die zowel zeilen als een motor hebben. Volgens Dana is dit 'the next step' in de scheepvaart, en een hele logische ook. De Tres Hombres is dan ook het boegbeeld van Fair Transport.

Alles met de hand

Terwijl ik met Dana sta te praten, klinkt er af en toe van boven “Beetje zakken!” We lopen verder, en ik gluur wie er nou eigenlijk boven in de mast hangt. Hij blijkt Amaury te heten, een Belg met woest haar, een baard, bootlaarzen, een grote wollen trui en een veeg teer op zijn neus. Hij is teer op de stalen kabels aan het smeren, zodat ze niet gaan roesten. Hier wordt alles nog ouderwets met de hand gedaan, waardoor de Tres Hombres weinig energie verbruikt. Zonnepanelen, windmoletjes en een schroef die achter het schip aan wordt gesleept tijdens het varen wekken de nodige stroom op.

Amaury hangt in de mast
om de stalen kabels te teren

Een langzame revolutie Na een kijkje in het ruim ontmoeten we kapitein Lammert. Hij schenkt ons wat rum in, en vertelt vol passie over de Tres Hombres producten.

"We werken aan een stukje bewustzijn; overal waar we komen vertellen we ons verhaal. En we zijn niet de enigen, dat doen jullie ook."

"Wil je nog in de mast klimmen?"

Na twee uur op het schip moet ik echt weg, maar eigenlijk wil ik helemaal niet. Als ik toch maar gedag zeg, roept Rick vanuit het ruim: "Wil je niet nog in de mast klimmen?" Ik beloof hem dat ik dat zeker eens zal doen, maar dan op zee, want een ding weet ik zeker: Ook ik wil zeeheld worden bij de Tres Hombres.

Ahoy,
Annemiek


Tekst en foto's door Annemiek Schravesande

Meer weten over deze helden? Klik hieronder de foto's en ga voor meer informatie naar de website van de Tres Hombres of naar hun Facebookpagina.

Kapitein Lammert vertelt
vol passie over de rum

Aantekeningen maken
in het ruim

De grote mast

Een nagelbank

Het teren van de kabels

Mag ik een foto maken van je handen?
Ze zijn zo mooi vies :)

Tres Hombres rum