Wat moet je doen als je net bestuurslid bent? Daar geldt maar één volmondig antwoord op, dat is namelijk borrelen, borrelen én nog eens borrelen. Als mensen jou niet kennen, dan kom je telkens te laat bij een nieuwe onderwerp, platform, event, demonstratie of andere dingen. Mijn blogtitel heeft iets te maken met wat tijdens het borrelen gebeurde, maar daar kom ik later nog op terug.
Dus ging ik naar het eerste volgende borrelevenement en dat was de DJ100. De DJ100 maakt elk jaar een lijst met 100 duurzame jongeren van Nederland, als alternatief voor de lijst van duurzame 100 van Trouw vanwege een gebrek aan jongeren in hun lijst. Dus hét moment om nieuwe (jonge) mensen te leren kennen voor een geslaagd bestuursjaar onder het genot van een biertje.
DJ100 had 3 thema’s bedacht voor een ‘talk-show’-item tijdens de avond. Educatie was één van die onderwerpen en als bestuurslid Educatie van JMA is dat uiterst interessant. Het enige moment waarin het écht over educatie ging en het onderwijzen van duurzaamheid aan de kinderen, scholieren en studenten was toen duurzame ondernemer Wilma Stoutenbeek van W. Green tijdens de fashion-gedeelte daarover een opmerking had gemaakt. Zij vond het raar dat de fashion-designer studenten niet meer les kregen over duurzaamheid tijdens hun studie. Ik was blij verrast dat juist een duurzame ondernemer vanuit de fashion-wereld deze opmerking had gemaakt en niet iemand vanuit de onderwijswereld.
Want ik wist dat er een verdrag was ondertekend door ruim 40 jongerenorganisaties en ondersteund werd door 50 maatschappelijke partijen voor meer duurzaamheid in het onderwijs. Het verdrag gaat in op een structureel ondersteuningskader voor het onderwijs, waarbij men gebruikt maakt van bestaande initiatieven en kennis over duurzaamheid van binnen- en buitenland. Een motie was ingediend en gesteund door de meerderheid van de Tweede Kamer met de oproep dat de Minister en Staatsecretaris van OCW met een voorstel komen over hoe meer duurzaamheid in het onderwijs geregeld kan worden.
Voor het verdrag en de motie was er onterecht weinig aandacht aan gegeven vanuit de onderwijs- én duurzaamheidswereld. De vier initiatiefnemers (NJR, JMA, Groene Generatie en Studenten voor Morgen) zijn momenteel druk mee bezig met de verdere invulling van het proces en hopen dat de Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap daar meer aandacht aan zal geven en zal meenemen in de recent aangewakkerde discussie over campagne Onderwijs2032 door de Staatsecretaris Dekker.
Maar teruggaand op de DJ100 avond, ik had na de avond nog een kort maar gezellig gesprek gehad met Wilma Stoutenbeek. Zij vond het leuk om te horen dat er een verdrag bestond en dat een motie was aangenomen voor meer duurzaamheid in het onderwijs. Verder in de avond kwam ik meerdere interessante mensen tegen, ook een meneer van Africa Wood Grow die bomen in Kenia planten en dat wordt volledig gefinancierd vanuit zijn eigen salaris. Ondertussen had hij, uit mijn hoofd, al 14.000 bomen geplant. Een super prestatie! Maar ook kwam ik een dame tegen die bio-plastic maakt met insecten als grondstof. Zij had het over dat ze weleens workshops geeft en dat de bezoekers dan mochten proberen om insecten te gaan pellen voor de bio-plastic. Zij kwam dus achter dat, alhoewel de kinderen het leuk vonden om het te gaan doen, dat ze over het algemeen zeer slecht waren in het pellen van de insecten. Wellicht duurt het werk te lang voor kinderen om gefocust te blijven. Niettemin was het een interessant gespreksonderwerp onder het genot van een biertje.
Na het schrijven van mijn blog kom ik maar tot één conclusie, namelijk dat ik eens verder moet gaan borrelen. En dat kinderen slecht zijn in het pellen van insecten, maar dat wist je nu inmiddels al wel.
Lawrence Cheuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten