Dat was het dan

De COP15 is over en wij zijn weer thuis. Gisteren reed de Kopenhagen-express met een groot deel van de Nederlandse vertegenwoordiging in Kopenhagen weer Utrecht binnen, en stapten we enigszins verdwaasd de trein uit.  Door het mooie winterweer en het vooruitzicht op een witte kerst is het misschien makkelijk om de urgentie van klimaatverandering en de teleurstellende uitkomst van de onderhandelingen te vergeten. Maar al zijn we nu een beetje snotterig en stil, onze strijdlust voor een rechtvaardig en toereikend klimaatakkoord is er de afgelopen weken niet minder op geworden. In Oktober beloofde Minister Cramer nog aan JMA dat er geen plan B was voor Kopenhagen, enkel een plan A... Maar nu is het toch plan B geworden met een akkoord zonder bindende regelgeving. Vooral tegenover ons, en alle komende generaties is dit een onverantwoord en laf besluit.

En nu gaan we verder!

JMA zal zich ook in 2010 in gaan zetten voor een beter klimaat beleid, hier in Nederland en samen met Young Friends of the Earth ook op Internationaal gebied.

Doe ook mee met JMA in 2010!

Klimaatonderhandelingen in Kopenhagen

Door: Anne Clasquin

Gisteren morgen om 10 uur reed ik met de nachttrein besneeuwd Kopenhagen binnen.

Een Duitse advocate voor een vrouwenrechtenorganisatie die ik op straat tegen kwam hielp me mijn spullen sjouwen naar het Klima Forum, waar ik de hele dag geweest ben. Dit is het alternatief voor het Bella Center, het grote congrescentrum waar de regeringsleiders met elkaar aan het onderhandelen zijn. In het Klima Forum kun je workshops en lezingen volgen, internetten, biologische broodjes kopen en er zijn stands van verschillende organisaties. En als je ’s ochtends vroeg wakker bent is er om 8 uur yoga. Ik heb er gisteren een lezing gevolgd over hoe Zuidelijk Afrika om kan gaan met klimaatverandering en hoe vrouwen hierin een rol kunnen spelen.

Bij de stand van Friends of the Earth International (FOEI), waar Milieudefensie bij aangesloten is, heb ik posters van onze flessenpostactie opgehangen. Deze hingen ook op Beat the Heat Now en nu zijn we door mensen van over de hele wereld te bekijken! 

Gisteren  was het niet druk in het Klimaforum omdat er bij het Bella Center een grote demonstratie werd gehouden. 45 duizend leden van NGO’s, journalisten en andere ‘observers’ hebben zich laten accrediteren om de onderhandelingen bij te mogen wonen. Echter waren er maar 15 duizend plekken, volgens de organisatie “ omdat ze niet verwacht hadden dat al deze mensen echt zouden komen”. Zo krijgt de conferentie een erg wrange bijsmaak. Ik heb al een aantal mensen gesproken die 2 dagen achter elkaar meer dan 6 uur in de rij hebben gestaan maar niet binnen zijn gekomen.

' s Middags hoorde we in het Klimaforum dat de grote groep leden van FOEI en ook van Avaaz en Tck Tck Tck de toegang tot het Bella Center is ontzegd.

Het proces was al niet erg transparant maar wordt hierdoor nog ondoorzichtiger nu deze groepen die miljoenen mensen over de hele wereld vertegenwoordigen de onderhandelingen niet meer kunnen volgen.

Ondertussen wordt er volop vergaderd over nieuwe acties en waarschijnlijk zal morgen het Bella Center omsingeld worden door (hopelijk) duizenden mensen. We willen dat de regeringsleiders pas naar buiten komen als zij een goede deal hebben gesloten!

Doe wat je kan!

Door: Sarai Alons

Toen ik gisteren 4 uur lang in de rij stond voor het Bella centrum om naar binnen te komen, had ik niet het gevoel dat de VN ook maar enige interesse had in wat de vele mensen die daar buiten stonden te zeggen hadden. In tegenstelling, ik kreeg sterk het gevoel dat de UN op een passieve manier probeerde idereen te ontmoedigen om naar binnen te gaan, door ons zonder goede verklaring uren in de kou te laten wachten.


Gelukkig is er in het Klimaforum, de 'People's Climate Summit' ook elke dag een hoop te beleven. Na dat ik had besloten niet langer te wachten in de kou voor het Bella centrum, ging ik naar een lezing van Bill McGibben, een milieukundige die de internationale beweging 350.org heeft opgezet. Daarnaast was er een toespraak van President Mohammed Nasheed van de Maladiven die aangaf dat zijn land zich als doel heeft gesteld om in 2020 'carbon neutral' te zijn. Deze twee mannen zijn een inspiratie, leiders die laten zien hoe het anders kan en moet, en die elke keer weer benadrukken hoe essentieel het is dat iedereen actie onderneemt, hoe groot of klein je als land of als persoon ook bent.

Vandaag was ik bij een workshop over non-violent communication, waar benadrukt werd hoe belangrijk het is om op een duidelijke manier te communiceren, waarbij je probeert te begrijpen wat de behoeftes van de ander zijn en tegelijkertijd open bent over wat je zelf nodig hebt.

In de rij voor het Bella centrum had ik niet het gevoel dat ik, of de vele anderen die met mij in de rij stonden, ook maar enige invloed konden uitoefenen op de VN of de staatshoofden die over onze toekomst beslissen. Maar toen Bill McKibben en President Nasheed hun verhaal deden, en toen ik in de workshop over non-violent communication samen met anderen probeerde te definiëren wat het precies is dat we willen en nodig hebben en hoe we dit op een effectieve en respectvolle manier duidelijk kunnen maken aan anderen, realiseerde ik me weer opnieuw hoe belangrijk het is voor iedereen dat je doet wat je kan. In je eigen huis, familie, school of land. Er zijn zoveel mensen over de hele wereld die een positieve verandering teweeg aan het brengen zijn en kleine initiatieven kunnen een heel groot verschil maken!

Chaos.

Op de eerste dag van de 2de week probeerden duizenden mensen de conferentie binnen te komen. Ik stapte bij het metro station uit en kwam terecht in een grote chaos, duizenden mensen met en zonder accreditatie werden bij de hekken tegen gehouden. Ik heb 1,5 uur in de rij gestaan en heb zelfs verhalen gehoord van mensen die 7uur in de rij hebben gestaan. 


Naast de turbulentie buiten, was de eerste onderhandelingsdag van de 2de week van de COP zeer heftig. Vandaag besloten Afrika en de G77 (google het maar) om te stoppen met de onderhandelingen totdat de Annex 1 landen beginnen zich te committeren aan de nieuwe emissie reductie doelstellingen van het tweede termijn van Kyoto. Ook dit is een complex politiek verhaal.  

De Annex 1 landen zijn een verzameling van geïndustrialiseerde landen (o.a. de EU, Australie, Japan en de VS) die zich aan het Kyoto protocol houden. (behalve de VS aangezien zij het Kyoto verdrag niet hebben erkent) Kyoto is het enige wettelijke raamwerk waar reducties eisen in vastgelegd zijn. De annex 1 landen zijn een groot aantal jaren geleden vastgelegd en andere landen hebben in de afgelopen jaren een economische groei doorgemaakt. Veel Annex 1 landen vinden daarom dat deze landen ook bindende wetgeving moeten krijgen om de emissies te reduceren en willen daarnaast dat de VS weer aan boord komt.

Een nieuw raamwerk opzetten is een complex iets dat het proces nog langer zal maken en we moeten NU handelen en de Annex 1 landen moeten zo snel mogelijk committeren aan nieuwe reductie doelstellingen. Zij hebben namelijk de historische verantwoordelijkheid van de emissie uitstoot uit het verleden en moeten deze NU reduceren, voordat we van andere landen verwachten wat ze doen.

En daarvoor heb ik 1,5 uur in de rij gestaan ;-)

Flooding the streets of Kopenhagen

Hier een kleine impressie van de actie vandaag:

The Flood for Climate Justice

Het is 03:40 en mijn wekker gaat af. Vandaag is het de internationale klimaat actiedag en die moest voorbereid worden. 

Vanochtend organiseerde Friends of the Earth International de “Flood for Climate Justice”. Met deze demonstratie wil FoEI duidelijk maken dat de wereld Climate Justice nodig heeft, zonder het gebruik van slechte oplossingen, als een emissie handelssysteem, die niet echt bijdragen aan het oplossen van de klimaat crisis.

Op de demonstratie en kregen de actievoerders bij aanvang een blauwe poncho. Samen werden we de Flood for Climate Justice. Een grote blauwe massa trok door de straten van Kopenhagen en overspoelden een aantal emissie handelaren, die op de actie afgekomen waren om de carbon handel te promoten (Dit waren acteurs en ik was er een van ;-)

Het afkopen van emissies is een moeilijk verhaal en speelt een grote rol op de klimaat onderhandelingen. Het komt er op neer dat overheden uit de ontwikkelde landen zich aan de beloofde reductie doelstellingen kunnen houden door binnen een markt mechanisme hun reducties af te kopen. Ze hoeven dus niet perse te investeren in de nationale ontwikkeling van duurzame oplossingen. Overheden kunnen dus nog steeds door gaan met de massale uitstoot van CO2, door bijvoorbeeld de bouw van een nieuwe kolencentrale en kunnen de toegenomen emissies in het goedkoop afkopen door te investeren in duurzaamheidsprojecten in het buitenland. 

Zo lijkt het dat de ontwikkelde landen hun reductie doelstellingen halen en er veel goede projecten worden gerealiseerd. In werkelijkheid zijn de projecten vaak additioneel aan de bestaande ontwikkeling en wordt er wereldwijd per saldo niet minder CO2 uitgestoten.

De actie was zeer geslaagd en had een sterke boodschap aan de wereldleiders! “Climate Justice now! NO offsetting!”

Een kleine rondleiding.

Hierbij een kleine rondleiding door het conferentie centrum. Sorry voor mijn gestotter en soms rare taalgebruik, Dat krijg je als je de hele dag Engels praat en je weer in het Nederlands moet praten :-)

Orangewashing

Je wil niet weten hoe fijn het is om te slapen! Na een week veel te weinig geslapen te hebben, ben ik vanochtend later opgestaan en heb ik gisteren de blog maar even laten schieten.

Gisteren heb ik uitgevonden dat het heel moeilijk is om knoop in hele grote ballonnen te leggen. Young Friends of the Earth deed een actie in verband met de EU heads of state meeting, die in Brussel plaats vond. Een spandoek, met de Slogan "EU: Up your targets", werd door grote ballonnen in de lucht gehouden. Met deze actie maakten we een connectie met het onderzoek dat Friends of the Earth Europe heeft gedaan naar de mogelijkheid van 40% emissie reductie in Europa. Resultaat van het onderzoek; Het is mogelijk, ook zonder je CO2 af te kopen in het buitenland. Een baanbrekend onderzoek dus, waarmee de EU eigenlijk geen reden meer heeft om niet voor 40% reductie in 2020 te gaan. Lees het onderzoek

Op dezelfde dag was de "youth and future generation day"  op de conferentie. Jongeren stonden centraal en probeerden zo zichtbaar mogelijk te zijn, dit om iedereen op de conferentie duidelijk te maken dat het hier om onze toekomst gaat.

Het grappige is dat Nederland geld heeft gegeven zodat de internationale jongeren zich hier kunnen organiseren en niet geheel toevallig droegen alle jongeren oranje t-shirts met de Slogan "How old will you be in 2050", er werden ook oranje sjaals uitgedeeld met de zelfde slogan en de Nederlandse tulp. Een echte orangewash noem ik het.
De conferentie was zo oranje getint dat ik meer het idee had dat ik op een voetbal wedstrijd was en niet op een klimaat conferentie.

Transparantie rocks

Het is dag twee van de conferentie en eigenlijk heb ik nog alleen maar een klein gedeelte van de conferentie gezien. Ik zit, omringt door honderden mensen, achter mijn laptop. Ik schrijf persberichten, bereid acties voor, blog, twitter. En als de blaas het echt niet meer aankan, lobby ik met delegatieleden in de rij naar de WC. Een conferentie als deze is bizar: duizenden mensen die rondlopen, vergaderen en zich achter hun laptops verschuilen.

Even bizar zijn de onderhandelingen. Dit heeft te maken met het complexe systeem van de internationale politiek. Op dit moment is bijvoorbeeld de transparantie van de onderhandelingen een hot item. Veel milieu- en mensenrechtenorganisaties en delegatieleden zijn niet blij met de gesloten vergaderingen en achterkamertjespolitiek die zich op de conferentie afspeelt. Denemarken, de host van dit circus, speelt hierin een grote rol.

 Je merkt dat de ontwikkelingslanden het niet meer accepteren dat de rijke landen hun eigen politiek een-tweetjes hebben. Ze voelen zich, als meest kwetsbare landen, ondermijnt door het `sterke` Westen, die zelf geen hoge ambities hebben en de kwetsbaarheid van deze landen niet serieus nemen doordat ze geen financiële toezeggingen willen doen om deze landen te helpen. In Barcelona pikten een aantal Afrikaanse landen het niet langer en deden uit protest een aantal dagen niet mee met de onderhandelingen. Er gaan geruchten dat dit weer kan gebeuren.

 En zo kwakkelen de onderhandelingen voort en wordt er weinig vooruitgang geboekt. Dit zie je wel vaker in de eerste week, maar ik houd mijn hart vast.

Het aftellen is voorbij!

Vanochtend was mijn eerste dag van de VN klimaat onderhandelingen, verrassend genoeg was het minder hectisch dan ik gedacht had.
Ik heb zelf wel eens een conferentie georganiseerd maar je vraagt je wel af wat voor mega logistieke operatie achter deze conferenties zit. 30.000 mensen zijn van plan om naar de conferentie te komen, waarvan 10.000 delegatieleden van alle landen en 20.000 andere groepen als NGO' s, journalisten, lobbyisten en VN observators.

Tijdens de conferentie worden er per dag een groot aantal acties georganiseerd door milieu organisaties om zo de delegatie leden te beïnvloeden en op de eerste dag leek er een actie explosie te zijn. Er was een Flashdance, Drumband, Die-ins, Greenpeace deelde Koffie uit en een van onze Friends of the Earth groep organiseerde kwam met een ijssculptuur in...je raad het al...de vorm van een zeemeermin, het symbool van Kopenhagen. (Leuk om te weten is dat JMA op 9 december ook een ijssculptuur zal maken in Utrecht.)

De eerste dag werd traditioneel gebruikt om alle werkgroepen te openen. Alle landen kregen spreek ruimte om hun ambities voor de conferentie uit te spreken. Er werden mooie woorden gesproken, maar het is afwachten of er uiteindelijk ook echt iets uit zal komen en of deze ambities om zullen zetten in harde afspraken. We willen dat de geïndustrialiseerde landen hun historische verantwoordelijkheid voor de uitstoot zullen nemen en zich zullen committeren aan 40% CO2 reductie in 2020 en harde financiële toezeggingen aan ontwikkelingslanden zullen doen, zodat ze zich kunnen wapenen tegen de gevolgen van klimaatverandering.

Op het moment zijn we nog ver van dit droombeeld maar laten we hopen dat er wonderen zullen gebeuren in de komende 2 weken.

Bottle of hope

Onze trein naar Kopenhagen reed om 19:30 weg uit Utrecht en stond 1,5uur bij de Duitse grens stil. Zo begint het avontuur waar klimaat activisten al een heel jaar naar uit hebben gekeken. Het momentum van de internationale klimaat politiek ligt in Kopenhagen, dat weet nu zo ongeveer de hele wereld. Nog steeds! zelfs nadat landen als Amerika, China en zelfs Nederland de uitkomsten van de Conferentie de afgelopen weken zwaar hebben afgezwakt.
Na een lange, niet zo´n confortabele reis in de nachttrein komen we rond een uurtje of 11 aan in Kopenhagen. De Nederlandse groep waarmee we begonnen is uitgegroeid naar een stuk of 10 mensen vanuit heel Europa. Luka van Young Friends of the Earth Kroatiè heeft 28 uur in de trein gezeten.



In Kopenhagen aangekomen is het eerste wat me opvalt de reclames: alles staat in het teken van klimaat, milieu en duurzaamheid. Neem Coca Cola bijvoorbeeld, een bedrijf dat niet als heel duurzaam te boek staat, doet er alles aan om duurzaam voor de dag te komen en sponsoren een expositie op een groot plein vlak bij het centraal station. Hopenhagen noemen ze de campagne `Coca Cola the Bottle of Hope." Ik noem het eerder "Coca Cola the Bottle of Greenwash" 
Onze eerste dag in Kopenhagen verloopt redelijk rustig We hebben onze badges voor de conferentie opgehaald, ingechecked in ons hostel, een anzichtkaartje aan minister Cramer geschreven en een eerste vergadering gehad.

Al Blog schrijvend neem ik een slokje van onze `Bottle of Hope`(witte wijn uit Croatie) denk ik na over de komende 2 weken en de hectiek die ons te wachten staat, gelukkig hebben we wat stilte voor de storm en kan ik heerlijk slapen in een bed die niet schommelt.

JMA in Kopenhagen

Op donderdag 3 december vertrekken een aantal Jongeren van JMA naar Kopenhagen om de VN klimaat onderhandelingen (COP15) te volgen. Op 12 december vertrekken er vanaf het nationale klimaat event in Utrecht "Beat the Heat Now" nog meer jongeren naar Kopenhagen.
De onderhandelingen zal plaats vinden van 7 t/m 19 december. JMA is er bij en zullen de onderhandelingen op de voet volgen. Via deze blog houden we je op de hoogte van alle ontwikkelingen in de onderhandelingen, ontmoetingen met minister Cramer, acties en de kou in Kopenhagen.
Wil je alle ontwikkelingen op razend tempo volgen, we zijn ook te vinden op twitter!!

 

Young Friends of the Earth Europe:

JMA is onderdeel van het Internationale Netwerk Young Friends of the Earth. Met een team van ongeveer 40 jongeren vanuit heel Europa zullen deze jongeren de politiek erop blijven wijzen dat er een eerlijk klimaat akkoord uit Kopenhagen moet komen. Young Friends of the Earth was eerder op de klimaat onderhandelingen in Poznan, 2008 bekijk de onderstaande video:

 

Jongeren Kopenhagen Coalitie:

Op 12 december vertrekt vanaf Utrecht CS de Kopenhagen express. In deze trein zitten ministers, parlementariers, journalisten en maatschappelijke organisaties. Ook de Jongeren Kopenhagen Coalitie heeft een Coupé op deze trein en zal met een groep Nederlandse jongeren de onderhandelingen van dichtbij mee maken. Word deel van de klimaat generatie. op www.kopenhagenactnow.nl

ROC The Game - Slot

Door: Juriaan van Leeuwen

Woensdag 18 november was het Slot van ROC The Game. Van alle deelnemende scholen was een flinke delegatie gekomen naar de off_corso in Rotterdam. Neutraal terrein en dat was maar goed ook! Al snel werd duidelijk dat de deelnemers van de 6 scholen flink gemotiveerd waren om te winnen en er werd flink gejuigd bij het noemen van de naam van hun school! De sfeer zat er al snel in.

Na een opwarmtje van zanger Jayh werden op grote beeldschermen de resultaten van de zes verschillende actieopdrachten. Hoewel de studenten vrij waren in het kiezen van de opdracht leek er wel 1 gezamenlijk thema te zijn: afval. Waarschijnlijk omdat dit erg dicht bij de belevingswereld van jongeren ligt. En hoewel het Da Vinci-College in Dordrecht volgens de jury de actieopdracht heeft gewonnen, vond ikzelf het leukste filmpje die van ROC Mondriaan:




Na een lezing over pool en berg expedities van Bernice Notenboom, en een optreden van breakdancers SkyLow kwam onze eigen Minister Cramer binnen om de einduitslag bekend te maken. In haar woordje zei ze dat zij er in Kopenhagen voor 110% voor gaat, dat die bijeenkomst gewoon moet lukken. Ook Obama en China zal ze proberen over de streep te trekken. Hier zullen we de minister aan houden!

Na deze mooie woorden gaf ze aan dat ROC de Leijgraaf uit Veghel uiteindelijk gewonnen heeft! Het team kwam op het podium en ontving de prijs, een dagje blokarten (scheuren over het strand door de kracht van de wind) op het strand van IJmuiden. En na een hand van de minister klonk er natuurlijk een Brabants “Houdoe en Bedankt”.

ROC de Leijgraaf, gefeliciteerd.

In de spotlights op de fiets!

Door: Sarai Alons

Vandaag stond ik in de spotlights. Of liever, ik had een cameraploeg die mij volgde, eerst op het kantoor van JMA, toen op de fiets, in het café en weer terug naar kantoor. De cameraploeg bestond uit 3 studenten uit Zambia, Nepal en Indonesië die in Nederland een programma van drie maanden doen over media en milieubewustzijn. Voor hun eindpresentatie moesten ze een filmpje maken over milieubewuste jongeren, transport en luchtvervuiling. Het was niet voor publicatie, maar wel om te presenteren aan de UNEP (United Nations Enviromental Programme) en om de dingen die ze hier geleerd hebben uiteindelijk in hun eigen land te gebruiken om jongeren meer milieubewust te maken.

Voor het filmpje wilden ze een jongere op de fiets in de stad volgen en interviewen. En ik was de gelukkige vrijwilliger ;-)
Eerst werden er een paar shoots op kantoor gedaan, achter de computer en Job en ik in een heel onderhoudend gesprek over een verzonnen vergadering. En toen op de fiets! Daar ging ik met een cameraman op het bagagerek voorop de fiets, vervolgens langs de grachten, achter de auto aan op de Weteringsgracht (de cameraman zat in de achterbak van de auto met de klep open...) en in het Vondelpark. Ik had nog niet eerder de hele tijd een camera in de buurt gehad die steeds op mij gefocust was, dus in het begin voelde ik me behoorlijk ongemakkelijk. En dan vooral spontaan blijven! Maar het is heel leuk om te zien wat er allemaal komt kijken bij zo'n opname, en hoe het er in het 'echt' aan toe gaat bij een filmploeg.

Ik ben benieuwd naar het resultaat!

Gastles speciaal onderwijs

Door: Anne Clasquin

Vorige week heb ik (Anne, medewerker onderwijsnetwerk voor voortgezet onderwijs) lessen gegeven op de school Emmaus in Ermelo. Deze school staat op een terrein in de bossen waar jongeren met een licht verstandelijke handicap en gedragsproblemen kunnen verblijven wanneer het thuis niet lukt. Spannend om aan deze jongeren een les te geven over klimaatverandering omdat ik twijfelde of ik het duidelijk genoeg zou kunnen uitleggen en of ze wel zouden willen luisteren naar mijn verhaal.

Ik ben de les begonnen met een Japans reclamefilmpje over scherende ijsberen. Het duurt maar 30 seconden, er wordt niet in gepraat en is grappig. Daarna heb ik aan de leerlingen gevraagd waar het filmpje volgens hen over gaat wat een goede overgang was naar het thema klimaatverandering. Na een korte introductie op de opwarming van de aarde (atmosfeer, broeikasgassen, warmte die blijft hangen, uitlaatgassen) hebben we verschillende manieren besproken om energie te besparen. Ik had een colafles, oplader voor mobiele telefoon, appel, douchetimer en een spaarlamp meegenomen. Aan de hand van deze voorwerpen hebben we verschillende milieuthema's besproken zoals afvalscheiding, energiebesparing en milieuvervuiling.

3 bijzondere en actieve lessen waar ik veel van geleerd . Korter douchen is een belachelijk idee (elke dag 2x een kwartier) maar een elektrische scooter zien ze wel zitten!

Het moet ergens beginnen!

Dit zal de eerste JMA blog worden in een lange reeks. Auteurs zullen er vele zijn, JMA medewerkers (zoals ik), bestuursleden, vrijwilligers en hopelijk ook op z'n tijd een bekende Nederlander.

Met deze Blog willen we een overzicht geven van de vele activiteiten die JMA organiseert of deel van uitmaakt. Het is natuurlijk ook een goede plek om leuke weetjes of een nieuwsitem uit de duurzaamheid hoek te posten.

Om een activiteit te noemen: Dit weekend deden we mee aan de International day of Climate Action op 24 oktober, georganiseerd door 350.org.

Moet je voorstellen dat er in meer dan 180 landen, rond dezelfde tijd, 5200 acties georganiseerd! Sommige heel klein, andere, zoals in Ethiopië deden 20.000 kinderen mee! Dit alles met als doel om de 350ppm op de politieke agenda te zetten (even zonder heel technisch te worden; 350ppm is de hoeveelheid deeltjes CO2 die in de maximaal in de lucht mogen zitten om klimaat verandering tegen te gaan, lees meer).

In Nederland stonden honderden mensen op het Museum Plein in Amsterdam. In een 350 NU vorm dansten we de charleston in de stroomde regen. Hieronder het filmpje van het "Dancing in the Rain"