Home sweet home

Koen en ik zitten weer in de trein naar Nederland en dat betekent dat onze deelname aan de COP19 in Warschau, Polen, er op zit. Tien dagen lang hebben we samen met 30 andere Friends of the Earth leden van over heel Europa actief invloed uitgeoefend op de VN klimaatonderhandelingen. Het hoogtepunt van afgelopen donderdag, de ‘walk-out’ samen met tientallen andere milieuorganisaties als Greenpeace en WWF, vormde daarmee de klapper op de vuurpijl.

Trots en treurig

Voor de ‘walk-out’ zijn er veel dingen gebeurd. Zo werden drie van onze met Young Friends of the Earth leden uit de COP gegooid, werd er sympathie getoond met de Filipijnen door samen met de delegatie op de COP te vasten, en werden talloze acties binnen en buiten de COP gevoerd. Meer dan genoeg dus om terug op te kijken.

'Walk-out'. #volveremos - we will be back!

      Aan de ene kant maken deze gebeurtenissen me trots. We bevinden ons nu, als Friends of the Earth samen met de andere organisaties de meededen met de ‘walk-out’, in een positie dat we serieus worden genomen en zelfs eisen kunnen stellen. Dat blijkt wel uit het feit dat de directie van de klimaatonderhandelingen met de ‘walk-out’ coalitie wilde spreken afgelopen vrijdag. Helaas ging dat om praktische redenen niet door.
      Aan de andere kant vind ik het jammer dat al deze gebeurtenissen nodig zijn geweest om serieus genomen te worden. Het feit dat de ‘walk-out’ nodig was, zegt toch wel hoe ernstig het is gesteld met de kwaliteit van de klimaatonderhandelingen.

Tijd voor reflectie

De vervolg vraag is: hoe nu verder? Wat doen we met de sterke positie die we nu door onze ‘walk-out’ bezitten en hoe bouwen we onze achterban verder op? Maar ook: wat hebben we geleerd van de afgelopen week en hoe kunnen we dat bij JMA gebruiken? Een van de belangrijkste dingen is denk ik dat Koen en ik vele nieuwe inzichten en vrienden hebben opgedaan. In het komende jaar zullen we contact blijven houden en kunnen we van elkaars ervaringen leren. Daarnaast weten we nu goed wat er op internationaal niveau speelt en kunnen we daar onze Nederlandse acties op aanscherpen.

De fantastische 'climate justice family'!

What’s next?

Ik ben nog geen twee weken voorzitter en ik heb al de eer gehad om zo’n toffe reis te mogen maken. Daar ben ik erg blij mee, maar het is nu tijd voor het bestuur om ons weer op Nederland te richten en aan de slag te gaan. Zo staat de Groene pieten actie weer voor de deur en komt het JMA Kerstdiner er ook al weer aan. Dus iedereen, tot de dertiende in Utrecht!