Het zit er bijna op voor het huidig bestuur. We hadden een
zware taak, toen we werden geïnstalleerd door de najaar ALV in 2014, want het
was het begin van een overgangsperiode. Een overgangsperiode van oude visie,
missie en strategische doelen naar de nieuwe varianten. In de afgelopen tijd
hebben we, met de input van onze leden (jij dus), (oud)bestuursleden en
vrijwilligers, onze visie en missie herzien. Dat betekent niet dat het daarbij
blijft. We hebben enorm veel geleerd van Milieudefensie, want zij zitten in
dezelfde traject. Hierin proberen we complimenteren te zijn op hen, want wij
brengen jongeren aan de tafel. Het Algemeen Beleidsplan (ABP) zal, zoals
beloofd, op de voorjaar ALV van 2016 worden gepresenteerd. Wij vragen dan om
jouw kritisch blik en aanwezigheid op de ALV voor zo’n belangrijk beleidsstuk.
Wij hebben dat nodig.
 |
| Credits: Down to Earth https://twitter.com/D2Emag/status/660492288825643008 |
Want JMA zit op een tweesprong. Wat zal de rol van JMA zijn
binnen de milieubeweging en de samenwerking met Milieudefensie? Gaat JMA een keuze maken
tussen duurzaamheid of milieu? Gaat JMA hierin een versterkende rol spelen voor
de jongeren of als (jongeren)waakhond fungeren?
Ik zie juist een uitgelezen kans voor JMA om als brug te vormen tussen
duurzaamheid en milieu. Duurzaamheid is hip en trekt veel jongeren aan. Maar de
maatregelen en ideeën zijn vaak niet sterk genoeg voor eerlijke
klimaatrechtvaardiging. Daar tegenover is de milieubeweging juist
onaantrekkelijk voor een grote groep jongeren. Het heeft immers het imago dat
het voor hippies en radicalen is.
Indien JMA een brug vormt tussen die twee groepen, zodat
jongeren zich makkelijk kunnen verbreden tussen beide onderwerpen en hun impact
hierdoor kunnen versterken, dan kan het positieve impact van JMA op het milieu
enorm groeien. Daarnaast kan JMA hierin groeien en sterker worden zodat de
organisatie van belang zal zijn voor de milieubeweging en Milieudefensie. Maar
dit is een lastige rol, vooral omdat het moeilijk te profileren is voor een
organisatie. Je bent niet een duurzaamheidsorganisatie of een
milieuorganisatie. JMA is de milieuvereniging voor én door jongeren. Dus we
moeten moeilijke taken/onderwerpen niet schuwen, indien daar een grote kans ligt en we hebben de capaciteit daarvoor, dan moet JMA die aangrijpen.
Zelfs als JMA een brug vormt voor jongeren, zelfs als het
normaal wordt voor jongeren om te verbreden. Dan nog worden wij afgebeeld als
radicale jongeren. Jij en ik, wij, de JMA’ers, afgebeeld als radicalen. JMA is
geen radicale organisatie. JMA is een gevestigde jongerenorganisatie met een kritische
blik, maar vooral met een positieve stimulering naar de jongeren toe.
Laatst was ik op een symposium over ecologische transitie en
groene groei. We kunnen al een heel
discussie houden over de twee termen, zoals dat groene groei eigenlijk niet bestaat. Maar
waar het om ging was dat Maria van der Hoeven, oud-minister en nu directeur van
International Energy Agency, 150 mensen toesprak en zei dat fossiele
brandstoffen de huidige realiteit is en een deel van de oplossing zal zijn. Ik
ga niet ontkennen dat het gebruik van fossiele brandstoffen niet de realiteit
is. Maar om te stellen dat het onderdeel van de oplossing is, was opzienbarend
en dit nam ik haar kwalijk, op z’n zachtst gezegd. Ik stond ook op en had op
een nette wijze duidelijk gemaakt dat ik deze uitspraak haar kwalijk nam en dat
we nooit, maar ook nooit, fossiele brandstoffen als een onderdeel van de
oplossing konden en mochten accepteren. Ik vroeg ook hoe ze überhaupt zo’n uitspraak
kon maken.
Het antwoord van Maria van der Hoeven was dat we realistisch
moeten blijven, dat groene energie nou eenmaal niet zo snel gaat als we hadden
gehoopt en nog te duur zal zijn voor grootschalig gebruik (Sidenote: Met
miljoenen euro’s aan subsidies voor fossiele brandstof, is het inderdaad
moeilijk voor groene energie om concurrerend te zijn). De dagvoorzitter vroeg of
hiermee mijn vraag was beantwoord. Ik wist niet of ik moest lachen of boos
worden van al dat onzin. Ik lachte maar en zei dat haar antwoord helder was maar
dat we totaal niet eens waren. Toen zei de dagvoorzitter dat het goed was dat
de jongeren kritische vragen stellen, ongeduldig zijn en om radicale
oplossingen eisen. Maar dat we misschien ook realistisch moeten blijven.
En dat was het. Op dat moment werd ik gelabeld als een
radicale jongere, door het establishment. Een jongere die oplossingen eist, die
blijkbaar radicaal en onrealistisch zijn. Naar mijn idee was het een hele normale
uitspraak en vraag vanuit mij. Maar als dat het gevolg van het eisen en
demonstreren voor klimaatrechtvaardige wereld, dan is dat maar zo. Gelukkig
werd ik publiekelijk gesteund door andere mensen in de zaal, zowel door jongeren
als ouderen. Mijn imago is ondergeschikt en ik kan het wel aan als mensen mij
radicaal noemen. Ik neem ze weliswaar een stuk minder serieus. Maar vele
jongeren schrikken hier wel van en zullen die stap naar de milieubeweging
minder snel nemen. JMA moet daarin de brug vormen en jongeren informeren en
emanciperen over de mogelijkheden voor het vergroten van hun positieve impact
op het milieu en de samenleving.
Het zijn veel mooie woorden vanuit mij. De ALV, jij dus, moet
dit nog goedkeuren en dan moeten de toekomstige besturen daar nog invulling aan
geven. Dus het kan nog alle kanten opgaan. Maar als NGO, als klimaatbeweging en
als groep bezorgde jongeren, moeten we hoge ambities hebben en die ook najagen
voordat de tijd op is. Want alleen samen kan het anders! Doe jij met ons mee?
