Het is over. Het klimaatakkoord is gesloten
en alle onderhandelaars en regeringsleiders zijn naar huis. Een terugblik op de
zaterdag in Parijs.
D12, de actiedag, was een heel volle maar
ook motiverende dag. Het begon met de Climate Justice Peace actie van Friends
of the Earth. De briefing voor de actie vond plaats vlak voor de Moulin Rouge
in hartje Parijs. Na het vormen van tweetallen en het ontvangen van de kaart
met instructies konden we op weg naar onze aangegeven locatie. Samen met
Lawrence Cheuk, voorzitter van JMA en algemene klimaatheld, liep ik door de
Parijse straten vol met andere deelnemers aan deze actie. Eenmaal aangekomen op
onze locatie was het wachten op de starttijd van de actie. Gelukkig hadden we
krijt mee om onze boodschap op straat te kalken en tijd om nog een wat filmpjes
te maken. Helaas lukte het uiteindelijk niet om in te loggen door de enorme
drukte op de website, maar gelukkig hebben we wel de foto's kunnen verspreiden.
Vervolgens was het als de wiedeweerga de
metro in om naar de Champs-Élysées te gaan voor de Red Lines actie. Doordat de
actie ervoor wat was uitgelopen was het rennen door de straten van Parijs voor
het laatste stuk om op tijd te zijn. Eenmaal aangekomen bij de actielocatie
stond er een rij politieauto's in de weg. Gelukkig was dit niet bedoeld om ons
tegen te houden maar om de veiligheid te bewaken, dus na een snelle tassencheck
konden we de straat op. De opkomst was echt enorm, de brede laan was beide
kanten op gevuld zover het oog reikte. Nadat het luiden van het signaal werden
de rode lijnen uitgerold, de rode lijnen waar het klimaat niet aan voorbij mag
gaan. Binnen de rode lijnen in het 'veilige' gebied krioelde het van de mensen
met spandoeken, muziek, kunst en leuzen. Na een uur van de stem schor
schreeuwen, luchtzakken overgooien en foto's maken eindigde de actie. Ten
minste, dat dachten we.
Er was namelijk nog een actie bij de
Eiffeltoren gepland. Wat niet gepland was, was dat alle mensen van de Red Lines
actie er heen zouden lopen via dezelfde route. Hierdoor ontstond er een
spontane mars door de straten van Parijs van de Champs-Élysées naar de
Eiffeltoren. Wat een gezicht zal dat zijn geweest voor degenen die stonden toe
te kijken, een stoet mensen in het rood die maar niet op leek te houden. Het
leek nog even spannend te worden omdat de Franse ME opeens de weg blokkeerde,
maar dit was alleen om even wat verkeer door te laten. Na enkele minuten mochten
we onze weg vervolgen. Na een half uur marcheren door Parijs was daar de
Eiffeltoren. Het vergezicht, uitkijkend op de Eiffeltoren en de rest van Parijs
over de hoofden van een menigte in rood was adembenemend. Na dit op de
gevoelige plaat vast te hebben gelegd moesten we helaas alweer vertrekken omdat
onze bus vroeg vertrok.
Tijdens de reis naar Nederland hebben we
nog veel over het akkoord gepraat. De algemene stemming was positief over dat
er ten minste een akkoord met een duidelijk doel was gesloten. Ondanks dat er
geen concrete getallen en data in het akkoord staan en er te weinig bindende
afspraken in gemaakt zijn geeft het toch veel ruimte om de strijd tegen
klimaatverandering op te voeren. Want laten we nou eerlijk zijn, wie wil er nou
niet van de voordelen van een duurzame samenleving profiteren en tegelijk
klimaatverandering tegengaan?
Gjalt
Student en woordvoerder van de Jonge Klimaatbeweging
Geen opmerkingen:
Een reactie posten