Dat was het dan

De COP15 is over en wij zijn weer thuis. Gisteren reed de Kopenhagen-express met een groot deel van de Nederlandse vertegenwoordiging in Kopenhagen weer Utrecht binnen, en stapten we enigszins verdwaasd de trein uit.  Door het mooie winterweer en het vooruitzicht op een witte kerst is het misschien makkelijk om de urgentie van klimaatverandering en de teleurstellende uitkomst van de onderhandelingen te vergeten. Maar al zijn we nu een beetje snotterig en stil, onze strijdlust voor een rechtvaardig en toereikend klimaatakkoord is er de afgelopen weken niet minder op geworden. In Oktober beloofde Minister Cramer nog aan JMA dat er geen plan B was voor Kopenhagen, enkel een plan A... Maar nu is het toch plan B geworden met een akkoord zonder bindende regelgeving. Vooral tegenover ons, en alle komende generaties is dit een onverantwoord en laf besluit.

En nu gaan we verder!

JMA zal zich ook in 2010 in gaan zetten voor een beter klimaat beleid, hier in Nederland en samen met Young Friends of the Earth ook op Internationaal gebied.

Doe ook mee met JMA in 2010!

Klimaatonderhandelingen in Kopenhagen

Door: Anne Clasquin

Gisteren morgen om 10 uur reed ik met de nachttrein besneeuwd Kopenhagen binnen.

Een Duitse advocate voor een vrouwenrechtenorganisatie die ik op straat tegen kwam hielp me mijn spullen sjouwen naar het Klima Forum, waar ik de hele dag geweest ben. Dit is het alternatief voor het Bella Center, het grote congrescentrum waar de regeringsleiders met elkaar aan het onderhandelen zijn. In het Klima Forum kun je workshops en lezingen volgen, internetten, biologische broodjes kopen en er zijn stands van verschillende organisaties. En als je ’s ochtends vroeg wakker bent is er om 8 uur yoga. Ik heb er gisteren een lezing gevolgd over hoe Zuidelijk Afrika om kan gaan met klimaatverandering en hoe vrouwen hierin een rol kunnen spelen.

Bij de stand van Friends of the Earth International (FOEI), waar Milieudefensie bij aangesloten is, heb ik posters van onze flessenpostactie opgehangen. Deze hingen ook op Beat the Heat Now en nu zijn we door mensen van over de hele wereld te bekijken! 

Gisteren  was het niet druk in het Klimaforum omdat er bij het Bella Center een grote demonstratie werd gehouden. 45 duizend leden van NGO’s, journalisten en andere ‘observers’ hebben zich laten accrediteren om de onderhandelingen bij te mogen wonen. Echter waren er maar 15 duizend plekken, volgens de organisatie “ omdat ze niet verwacht hadden dat al deze mensen echt zouden komen”. Zo krijgt de conferentie een erg wrange bijsmaak. Ik heb al een aantal mensen gesproken die 2 dagen achter elkaar meer dan 6 uur in de rij hebben gestaan maar niet binnen zijn gekomen.

' s Middags hoorde we in het Klimaforum dat de grote groep leden van FOEI en ook van Avaaz en Tck Tck Tck de toegang tot het Bella Center is ontzegd.

Het proces was al niet erg transparant maar wordt hierdoor nog ondoorzichtiger nu deze groepen die miljoenen mensen over de hele wereld vertegenwoordigen de onderhandelingen niet meer kunnen volgen.

Ondertussen wordt er volop vergaderd over nieuwe acties en waarschijnlijk zal morgen het Bella Center omsingeld worden door (hopelijk) duizenden mensen. We willen dat de regeringsleiders pas naar buiten komen als zij een goede deal hebben gesloten!

Doe wat je kan!

Door: Sarai Alons

Toen ik gisteren 4 uur lang in de rij stond voor het Bella centrum om naar binnen te komen, had ik niet het gevoel dat de VN ook maar enige interesse had in wat de vele mensen die daar buiten stonden te zeggen hadden. In tegenstelling, ik kreeg sterk het gevoel dat de UN op een passieve manier probeerde idereen te ontmoedigen om naar binnen te gaan, door ons zonder goede verklaring uren in de kou te laten wachten.


Gelukkig is er in het Klimaforum, de 'People's Climate Summit' ook elke dag een hoop te beleven. Na dat ik had besloten niet langer te wachten in de kou voor het Bella centrum, ging ik naar een lezing van Bill McGibben, een milieukundige die de internationale beweging 350.org heeft opgezet. Daarnaast was er een toespraak van President Mohammed Nasheed van de Maladiven die aangaf dat zijn land zich als doel heeft gesteld om in 2020 'carbon neutral' te zijn. Deze twee mannen zijn een inspiratie, leiders die laten zien hoe het anders kan en moet, en die elke keer weer benadrukken hoe essentieel het is dat iedereen actie onderneemt, hoe groot of klein je als land of als persoon ook bent.

Vandaag was ik bij een workshop over non-violent communication, waar benadrukt werd hoe belangrijk het is om op een duidelijke manier te communiceren, waarbij je probeert te begrijpen wat de behoeftes van de ander zijn en tegelijkertijd open bent over wat je zelf nodig hebt.

In de rij voor het Bella centrum had ik niet het gevoel dat ik, of de vele anderen die met mij in de rij stonden, ook maar enige invloed konden uitoefenen op de VN of de staatshoofden die over onze toekomst beslissen. Maar toen Bill McKibben en President Nasheed hun verhaal deden, en toen ik in de workshop over non-violent communication samen met anderen probeerde te definiëren wat het precies is dat we willen en nodig hebben en hoe we dit op een effectieve en respectvolle manier duidelijk kunnen maken aan anderen, realiseerde ik me weer opnieuw hoe belangrijk het is voor iedereen dat je doet wat je kan. In je eigen huis, familie, school of land. Er zijn zoveel mensen over de hele wereld die een positieve verandering teweeg aan het brengen zijn en kleine initiatieven kunnen een heel groot verschil maken!

Chaos.

Op de eerste dag van de 2de week probeerden duizenden mensen de conferentie binnen te komen. Ik stapte bij het metro station uit en kwam terecht in een grote chaos, duizenden mensen met en zonder accreditatie werden bij de hekken tegen gehouden. Ik heb 1,5 uur in de rij gestaan en heb zelfs verhalen gehoord van mensen die 7uur in de rij hebben gestaan. 


Naast de turbulentie buiten, was de eerste onderhandelingsdag van de 2de week van de COP zeer heftig. Vandaag besloten Afrika en de G77 (google het maar) om te stoppen met de onderhandelingen totdat de Annex 1 landen beginnen zich te committeren aan de nieuwe emissie reductie doelstellingen van het tweede termijn van Kyoto. Ook dit is een complex politiek verhaal.  

De Annex 1 landen zijn een verzameling van geïndustrialiseerde landen (o.a. de EU, Australie, Japan en de VS) die zich aan het Kyoto protocol houden. (behalve de VS aangezien zij het Kyoto verdrag niet hebben erkent) Kyoto is het enige wettelijke raamwerk waar reducties eisen in vastgelegd zijn. De annex 1 landen zijn een groot aantal jaren geleden vastgelegd en andere landen hebben in de afgelopen jaren een economische groei doorgemaakt. Veel Annex 1 landen vinden daarom dat deze landen ook bindende wetgeving moeten krijgen om de emissies te reduceren en willen daarnaast dat de VS weer aan boord komt.

Een nieuw raamwerk opzetten is een complex iets dat het proces nog langer zal maken en we moeten NU handelen en de Annex 1 landen moeten zo snel mogelijk committeren aan nieuwe reductie doelstellingen. Zij hebben namelijk de historische verantwoordelijkheid van de emissie uitstoot uit het verleden en moeten deze NU reduceren, voordat we van andere landen verwachten wat ze doen.

En daarvoor heb ik 1,5 uur in de rij gestaan ;-)

Flooding the streets of Kopenhagen

Hier een kleine impressie van de actie vandaag:

The Flood for Climate Justice

Het is 03:40 en mijn wekker gaat af. Vandaag is het de internationale klimaat actiedag en die moest voorbereid worden. 

Vanochtend organiseerde Friends of the Earth International de “Flood for Climate Justice”. Met deze demonstratie wil FoEI duidelijk maken dat de wereld Climate Justice nodig heeft, zonder het gebruik van slechte oplossingen, als een emissie handelssysteem, die niet echt bijdragen aan het oplossen van de klimaat crisis.

Op de demonstratie en kregen de actievoerders bij aanvang een blauwe poncho. Samen werden we de Flood for Climate Justice. Een grote blauwe massa trok door de straten van Kopenhagen en overspoelden een aantal emissie handelaren, die op de actie afgekomen waren om de carbon handel te promoten (Dit waren acteurs en ik was er een van ;-)

Het afkopen van emissies is een moeilijk verhaal en speelt een grote rol op de klimaat onderhandelingen. Het komt er op neer dat overheden uit de ontwikkelde landen zich aan de beloofde reductie doelstellingen kunnen houden door binnen een markt mechanisme hun reducties af te kopen. Ze hoeven dus niet perse te investeren in de nationale ontwikkeling van duurzame oplossingen. Overheden kunnen dus nog steeds door gaan met de massale uitstoot van CO2, door bijvoorbeeld de bouw van een nieuwe kolencentrale en kunnen de toegenomen emissies in het goedkoop afkopen door te investeren in duurzaamheidsprojecten in het buitenland. 

Zo lijkt het dat de ontwikkelde landen hun reductie doelstellingen halen en er veel goede projecten worden gerealiseerd. In werkelijkheid zijn de projecten vaak additioneel aan de bestaande ontwikkeling en wordt er wereldwijd per saldo niet minder CO2 uitgestoten.

De actie was zeer geslaagd en had een sterke boodschap aan de wereldleiders! “Climate Justice now! NO offsetting!”

Een kleine rondleiding.

Hierbij een kleine rondleiding door het conferentie centrum. Sorry voor mijn gestotter en soms rare taalgebruik, Dat krijg je als je de hele dag Engels praat en je weer in het Nederlands moet praten :-)