Young Friends of the Earth series: Scotland

JMA is onderdeel van Young Friends of the Earth The Europe en dat betekent een groot netwerk, vol met geweldige jonge mensen met een hart voor de zaak. Wij zien iedereen elk jaar weer tijdens het zomerkamp, de conferentie rondom COP en acties op Europees niveau. Wij zijn hartstikke blij met zoveel jonge activisten en hun acties dat we daarom in de komende tijd langs elke Young FoE groep gaan met een blog over hun land, de jongerenparticipatie rondom klimaat en wat zij van JMA en van het 25 jarige bestaan vinden.

We trappen de Europese serie af met Scotland.

My name is Zivile and I am a member, or official secretary, of Glasgow University Climate Action (GUCA) society, which is currently affiliated to Friends of the Earth Scotland (FoE Scotland) and thus on the European level is known as YFoE Scotland. Although we are a very newborn group of YFoEE network, GUCA as a society has been operating within the university boundaries for more than 5 years now. Although we are still heavily recognized as a student led society, from 2015, we opened our doors and minds to young people, who are not particularly involved in the university.

Živilė Mantrimaitė. Credits Colin Hattersley

In 2014 we started our first active campaign, calling on University of Glasgow to divest its current shares from fossil fuel industries. The campaign picked up pace and in the start of 2015 we already got the results - University of Glasgow became the first university in Europe to officially announce that they are moving away from dirty fossil fuel projects. This boosted up our confidence and numbers of members, as well as, gauged interest from other social justice groups to join us. Planning our next steps after the fossil free campaign, we decided that we want to go wider than the university boundaries and recognized the importance of joining the wider European network.

Since then, we focused on the UN climate talks in Paris - with some of us following it closely in Paris, and most of us tracking it from home. In the meantime our group has also started building capacity for our new campaign - Fossil Free Strathclyde, lobbying on Strathclyde Pension Fund (second biggest pension fund in UK) to divest its current holdings of £752 million pounds from Fossil Fuel industries. Fossil Free Strathclyde is considerably broad campaign, as it involves 12 different councils and over 200,000 people involved in it, thus we cooperate with many different groups and people to make it happen. The campaign is also run as part of the wider network of Fossil Free Scotland, which was created by FoE Scotland.  

Reclaim Power one action of FoE Scotland and Young FoE Scotland against air pollution

Apart from divestment campaigns that GUCA has been and is heavily focused on, we run short term campaigns. Example of such being our ‘Don’t Cross the Red Lines’ Campaign which in upcoming elections for the Scottish parliament is pushing different political parties to actually meet their climate targets. And although Scotland is doing quite well on the international level, we have been failing to meet our personal carbon reduction targets for 4 years now. As generally, Scotland, doesn’t have wide youth participation in climate justice struggles, this campaign allows us to interact with other universities mainly in Glasgow and Edinburgh, meet their students and spread climate activism beyond us.

Action of FossilFree University of Glasgow

When it comes to climate change and justice in Scotland, youth in-activism has been always stumping on our groups activities. Although GUCA is well established, we are struggling to find other youth climate activism grassroots organizations to collaborate with and expand our campaigns. Nonetheless, we are working a lot towards establishment of bigger and more centralized network, that would involve interested individuals, and would encourage them to take an action. The following YFoEE summer camp in 2016 in Scotland, will hopefully be first step to this. We are supported by FoE Scotland, who are helping to bring 20 Scottish participants, from different regions, together, and use this time to map our struggles and activities, as well as, to build a wider and more intersectional climate justice youth movement. This is bringing very exciting times ahead for our group.

For 25 years anniversary GUCA (YFoE Scotland) wishes for JMA are to not lose your determination, enthusiasm and ‘make this happen’ attitude that has been driving your group for so long. Even if you have many issues stopping you on the way when fighting for a better future for us all - keep your beliefs in climate justice strong! Hope JMA will be active for the next hundred years :)

On behalf of GUCA,

Zivile Mantrimaite    

Groene dictator

Het klimaatprobleem is immens en het is niet zomaar opgelost. Langzamerhand realiseert iedereen zich dat we steeds minder tijd hebben en steeds meer ingrijpende maatregelen moeten nemen om het klimaatprobleem het hoofd te bieden. Daarom hoor ik tegenwoordig steeds vaker de geluiden over een instituut met veel verantwoordelijkheid en de macht om die verantwoordelijkheid ook te kunnen nemen. In deze blog schetst ik een scenario met zo’n instituut, maar ook wat mijn keuze zou zijn.

Het is 2100. De wereld heeft de klimaatcrisis afgewend met minimale schade aan de samenleving en de natuur. Binnen de samenleving staat de economie niet meer centraal, maar de mens en de natuur. Overconsumptie is niet meer de norm, maar duurzaamheid en duurzame producten.

In de 22^ste eeuw regeert het International Climate Institute (ICI), een gespecialiseerde organisatie van de Verenigde Naties, de economie, de politiek en het beleid. Wijzigingen op internationaal niveau worden alleen toegestaan indien ze goedgekeurd zijn door het ICI. In de staten zijn nationale varianten van het ICI actief met dezelfde rol. Het ICI voert maatregelen in ten goede van het klimaat.

Het doel van het International Climate Institute en de nationale varianten is om de veiligheid van de mensheid te waarborgen tegen gevaarlijke klimaatverandering, het voorzien in de behoefte naar kennis over milieu en het verlenen van assistentie aan staten met milieuproblematiek. Indien staten niet coöpereren, dan kan het ICI, in samenwerking met het IMF en de Wereldbank, sancties opleggen. De sancties kunnen zowel politiek als economisch van aard zijn.

Er zijn kritische geluiden op het ICI en de werkwijze daarvan. Het kan negatieve effecten opleveren voor een staat op economisch gebied, een nationale democratie kan tijdelijk buitenspel worden gezet en staten kunnen geïsoleerd raken van andere staten, van de wereldeconomie of van de wereldpolitiek door immense druk van het ICI. Ondanks een groeiende burgerbeweging tegen het ICI, ondersteund een overgrote meerderheid van de staten het instituut. Het heeft de wereld en de mensheid immers gered van een klimaatcrisis.

Het klinkt als het ideale scenario. Het brengt natuurlijk een aantal ongemakken met zich mee, maar een wereld zonder gevaarlijke klimaatverandering met minimale schade aan de natuur en de mensheid klinkt als een acceptabele situatie.

Maar in de huidige politieke werkelijkheid is zo’n instituut nooit haalbaar. Indien het zelfs haalbaar zou zijn, dan kost het nog steeds jaren voordat het opgericht is, de rol ervan duidelijk is en of het duidelijk is of het effect zal hebben op de wereld. Er zijn genoeg experts die pleiten voor een instituut met zo’n rol, die de mogelijkheid heeft om zulke maatregelen te kunnen nemen. Het lijkt mij ideaal als een onafhankelijk instituut opgericht kan worden met als enige taak om de belangen van de mensheid en de aarde te waarborgen in de samenleving inzake milieu. Alleen pleit ik niet voor een instituut met zoveel macht.

Eén groot nadeel van zo’n scenario is trouwens dat iedereen zijn verantwoordelijkheid zal afschuiven op zo’n instituut. Iedereen neemt het ICI dan voor lief en zal niet zelf zijn eigen gedrag aanpassen. Bij elk ongemak zal de schuld snel en makkelijk doorgeschoven worden naar het ICI. Het wordt gezien als een tiranniek heersend instituut over de samenleving, iets dat de economie naar ‘de kloten’ brengt en een gemakkelijk doelwit is voor tegenstanders. Het heeft immers een naam en gezicht. De meeste staten zullen ook niet blij zijn met het ICI, maar hebben geen andere keuze want ze willen liever geen zware sancties krijgen. Dit ondermijnt de democratie en het vertrouwen onder de burgers in hun volksvertegenwoordigers en hun regering. Het wordt vaak omschreven als een groene dictator. Het is ook een top-down benadering, en die werkwijze heeft zich vaak bewezen als contra-productief.

Met zo'n internationaal groen instituut is trouwens wel een denkfout verbonden. Namelijk dat een kleine elitegroepje wel even de wereld gaat redden. Zoals de nieuwe directeur van Milieudefensie laatst zei: “Wij moeten af van het naïeve idee dat een internationale elite die bij elkaar kwam in Parijs ons gaan redden”.

Nu klinkt het ineens niet als een ideale optie. Maar wat wel? Voor mij is er maar één optie, namelijk een burgerbeweging. Een samenleving met een koolstofrijke economie veranderen naar een samenleving met een koolstofvrije economie brengt enorm veel ongemakken met zich mee. Het zal zorgen voor minder vleesconsumptie, minder producten en minder tot geen autogebruik. Ook kan het een negatief effect hebben op de economie voor de korte termijn, met o.a. werkloosheid als gevolg. Zulke ongemakken kunnen alleen ondervangen worden indien de gehele samenleving dat ook accepteert.

Een samenleving kan het alleen accepteren indien een overgrote meerderheid hiervoor strijdt via een burgerbeweging. Een burgerbeweging door de hele wereld, waarbij iedereen zegt dat de ongemakken van een transitie een betere optie zijn dan een gevaarlijke klimaatverandering en daardoor ook niet de politiek of het bedrijfsleven kwalijk neemt dat ze daardoor minder populaire keuzes moeten maken. Dat is een scenario, waarbij gevaarlijke klimaatverandering afgewend kan worden met behoud van zelfverantwoordelijkheid en van de democratie.  

Er zijn genoeg voorbeelden waarbij de kracht van een burgerbeweging bewezen werd.  In het verleden zijn het voorbeelden zoals de Amerikaanse burgerbeweging tegen raciale segregatie, de burgerbeweging voor het recht van stemmen voor de vrouwen of de burgerbewegingen over de hele wereld voor vakbonden en verbeterde arbeidsomstandigheden. Maar tegenwoordig zijn er ook genoeg voorbeelden, zoals in India, waarbij volledige dorpen burgerlijke ongehoorzaamheid vertonen tegen het bouwen van kolencentrales.  In Nederland ontstaat er ook een burgerbeweging in het Noorden tegen het oppompen van gas.

Met een burgerbeweging krijgen de burgers zelf een stem én de macht om een verandering teweeg te brengen in hun omgeving. Vrijwilligers van een burgerbeweging ontwikkelen een variatie aan talenten, via het organiseren van debatavonden, het spreken voor een publiek en het ontwikkelen van slogans. Mensen moeten een bijdrage kunnen leveren aan een transitie en niet het gevoel krijgen dat zij niet betrokken worden bij het proces. Te vaak kom ik mensen tegen die twijfelen aan hun invloed, dat wat zij doen geen verschil uitmaakt en dat de economische en politieke elite toch wel de touwtjes in handen houdt. Het tegengaan van zulke gedachtes en het empoweren van burgers is juist de kracht van een burgerbeweging.

Een burgerbeweging is mooi en, indien ze goed wordt opgezet, ook erg effectief, maar het kost enorm veel energie, tijd en inzet. De vraag blijft altijd of een burgerbeweging wel tegenstand kan bieden aan het economische systeem en de gevaarlijke klimaatverandering, maar vooral of we op tijd kunnen zijn. Het eerlijke antwoord is dat we het niet weten. We weten niet wanneer we het ‘tipping point’ van een burgerbeweging hebben benaderd waardoor het van een minderheid in een meerderheid zal veranderen.

We weten ook niet wanneer we de ‘tipping points’ van gevaarlijke klimaatverandering benaderen. Het is bekend dat we nog maar acht jaar hebben om binnen 1.5 graad aan temperatuurstijging te blijven. Voor 2 graden hebben we wat meer tijd, maar dat brengt meer gevaarlijke situaties met zich mee zoals het verdwijnen van een aantal eilandstaten door de stijging van de zeespiegel.

Een burgerbeweging is de enige optie omdat iedereen z'n verantwoordelijk moet nemen en z'n gedrag moet veranderen. Dit kan deels opgelegd worden door wetten vanuit de democratie over bijvoorbeeld meer groene energie, minder milieuvervuiling en meer efficiëntie bij productie, maar het komt uiteindelijk neer op het gedrag van de individuele persoon. Indien we ons gedrag niet op tijd gaan veranderen, dan zal de aarde wel zorgen dat we gaan veranderen. En dat willen we echt niet.  

Het is geen gemakkelijke opgave en JMA kiest hiermee zeker niet voor de korte termijn opties. JMA, als een grassroots organisatie, kiest voor de eerlijke en duurzame optie, namelijk een burgerbeweging. Alleen met een sterke burgerbeweging kan een transitie echt gerealiseerd worden en standhouden. Wij hebben immers geen keuze.

Ik sluit af met een geweldige quote van de documentaire Disruption over de kracht van een burgerbeweging: “There is no replacement for human bodies, standing as one, voices raised as one, making a political demand”.

Lawrence Cheuk

Warme Truiendag

                                                       

5 februari was het Warme Truiendag, een initiatief van het Klimaatverbond en Greenchoice. Heb jij ook een warme trui aan gedaan en de verwarming lager gezet om energie te besparen? Of deed jouw werk mee? Of misschien was je vrijdagmiddag rond de lunch op de Uithof in Utrecht en heb je mij zien staan bij een twee meter hoge mega warme trui, groen met witte letters: Jongeren Milieu Actief.

Om aandacht te vragen voor Warme Truiendag hebben wij met team Go Green Energy, Koelestudenten en de Green Office van de Universiteit van Utrecht een foto actie gehouden met onze mega warme trui.

                                                JMA samen met Green Office Utrecht

Ondanks de frisse temperatuur en het feit dat sommige faculteiten een lesvrije week hadden kregen we veel bekijks. Sommige voorbijgangers riepen meteen “dat zal wel voor Warme Truiendag zijn”, anderen hadden er nog nooit van gehoord. Een paar internationale studenten vonden het hier sowieso veel te koud. Veel studenten hadden zelf erg mooie truien aan of hadden aan een t-shirtje genoeg.

                                                                De winnende foto!

We hebben veel leuke gesprekjes gehad, grappige foto’s gemaakt, zelf bevroren vingers gekregen en vooral veel genoten van alle positieve reacties. Zelf hou ik de verwarming natuurlijk laag, maar ik kijk nu al uit naar Warme Truiendag volgend jaar en welke maffe actie we dan weer verzinnen.

Anna

Teamlid Go Green Energy

PS. Wij zoeken altijd meer jongeren om ons team te komen versterken. Heb je interesse? Neem contact op met Emma (emma@jma.org).