De klimaattop in Doha (Qatar) stond (zoals we gewend zijn
van de afgelopen klimaattoppen) weer in het teken van halve acties en
afspraken.
Je kunt de klimaattop wel vergelijken met dat saaie
traditionele familiefeestje: het jaarlijkse ‘moetertje’. Je weet dat Tante
Carla en Oom Henk weer met dezelfde verhaal komen. Er worden beloftes gemaakt
die niemand nakomt en dit wetend wordt de inhoud van deze beloftes in
de loop van de jaren ook steeds minder.
De nieuwe aanwas weet dit nog niet en heeft naïeve hoop dat
dit wel een feestje gaat worden. Geconfronteerd met de realiteit wordt dit
jonge enthousiasme al snel de kop ingedrukt.
Ook het enthousiasme van Jongeren Milieu Actief was al
snel weg. Al na de eerste dagen bleek dat ook deze klimaattop weinig teweeg zou
brengen. De landen hebben geen echte afspraken durven te maken en kwamen met
halve kruimelmaatregelen. Ja, er is een vervolg gekomen op het Kyotoprotocol.
Maar in een niet ambitieuze vorm en ondertekend door minder landen.
Wanneer zien de ‘ouderen’ het belang en de urgentie van
actie? Geef lobbyisten minder macht en houdt zelf grip op het milieu. Het gaat
om zoveel meer.
Daarom heeft JMA de brief van Young Friends of the Earth en
haar partners ondertekend. De brief is gericht aan Connie Hedegaard en verwoordt
precies de onvrede die JMA ook voelt na het mislukte feestje in Doha.
Het is een belediging richting de landen die echt de steun nodig
hebben. Het gaat om zoveel
meer.
The deal on the table is simply a suicide pact for the
people of the Global South and we will actively resist your decision to condone
such an injustice.
