10:10 Actie: Wacht niet op Rutte, maar doe het lekker zelf!

Frustraties over de kabinetsformatie en geweldige 10:10 acties

Zo! Wat een mooie acties de afgelopen dagen zeg! Job verzamelde 1500 scouts voor een levend spandoek en de JMA Pink Squad trok veel bekijks in Amsterdam. Check de foto’s hieronder en de links onderaan dit blog voor meer info en alle filmpjes!

Er is zoveel te doen rondom de 10:10 campagne bij JMA nu, dat we onze eigen webpagina aan het opzetten zijn. Wel zo overzichtelijk. En er komt nog meer aan....

Maar eerst moet ik toch even mijn frustratie kwijt over het nieuwe kabinet. Wat duurt dat lang!! Afgelopen vrijdag waren ze al 100 dagen bezig, en ze zijn er nog niet uit. Daar moet ik niet mee aankomen op mijn werk, 100 dagen niets presteren. En ze krijgen nog doorbetaald ook! Onverantwoord, zeker in deze tijd. We moeten nodig maatregelen nemen om de toekomst aan te kunnen. Ik bedoel, we weten dat de AOW onbetaalbaar wordt, dus waar wachten we nog op? We weten dat we met de huidige maatregelen onze eigen klimaatdoelstellingen niet halen, dus waar wachten we nog op? We weten dat talloze ondernemers popelen om geld te gaan verdienen aan nieuwe duurzame technieken, dus waar wachten we nog op? En Rutte heeft al maanden geleden beloofd met jongeren te gaan praten over een duurzamen toekomst, dus waar wachten we nog op?

Ik zou zeggen, doe het zelf, en doe om te beginnen mee met 10:10. Hou onze site in de gaten, wij wachten niet langer!

Paulien

--------------------------

Filmpje van de 10:10 Flashmob in Amsterdam: http://www.youtube.com/watch?v=d-vDo2WtwfM

Rutte’s belofte: http://www.youtube.com/watch?v=tBHvB-W3w-0

De brief van de Jongeren Formatie Coalitie: www.onzeduurzametoekomst.nl

Doe mee met 10:10: www.1010nl.org

De eindigheid der dingen

Wat een heerlijk weekend!

Ok, er was een minpuntje. Ik heb namelijk de heerlijke gewoonte om in hotels op blote voeten aan het ontbijt te verschijnen. Dat klinkt misschien gek, maar het is erg bevrijdend. Immers, als je daarna toch weer naar je kamer gaat om tanden te poetsen voor je de straat op stapt, waarom zou je dan eerder dan nodig je voeten verstoppen in het duister van je schoenen? Mijn tenen blijven liever wat langer in de frisse lucht! Maar, tot mijn verbazing ging dit feest afgelopen zondag niet door. Ik verscheen op mijn vrolijke voeten aan het ontbijt van mijn hotel, maar werd geweigerd! Eerst moest ik lachen, maar de hotelmedewerkster keek mij onnoemmelijk serieus aan. Het mocht echt niet, want wat als er iets op de grond zou liggen en ik er in zou stappen? Levensgevaarlijk natuurlijk! Ik keek om me heen naar het brandschone tapijt. Hmmm... hoe groot was de kans? Ik overwoog een relletje te schoppen en ze voor ongastvrije zeurders uit te maken. Helaas schoten de juiste Franse woorden hiervoor me zo snel niet te binnen. Dus toch maar weer naar boven, schoenen aan, en weer naar beneden. Daar deelde de dame-zonder-lach me mede "you are accepted". Ik was er maar blij om, want wat kan je anders. Bij deze: mocht u ooit te gast zijn in mijn nederig onderkomen, en u wilt op blote voeten aan het ontbijt verschijnen, wees welkom!

De rest van het weekend was echter onberispelijk. Afgelopen donderdag had ik het geluk aanwezig te mogen zijn bij een zeer inspirerende en vruchtbare bijeenkomst. Met een aantal van onze meest gewaardeerde leden hebben we gesproken over welke thema's JMA de komende jaren gaat aankaarten. Heerlijke titels als "Energie en Materie" en "De eindigheid der dingen" vlogen over tafel. Daarna vloog ik de deur uit, om de laatste trein naar Brussel te halen. Daar wachtte een lekker zacht bedje in het hierboven al genoemende, lekker standaard maar comfortabele NH hotel. Vervolgens mocht ik het hele weekend doorbrengen met Communication Officers van Friends of the Earth, inclusief heerlijke lunch en gezellig diner. Wat een geluksvogel ben ik toch!

Op zondag vroeg Allen, onze collega uit Oeganda, me om een gunst. Hij had nog nooit in een trein gezeten, en wilde dit graag eens meemaken. Dus, op naar het station! Wij rennen door de straten van Brussel. Super zonde want de zon scheen heerlijk, maar we moesten deze trein halen, want de NS had de volgende geannuleerd. Eenmaal op Brussel Midi gooide de rij voor de kaartverkoop toch nog roet in het eten. Dat vond ik toch wel zonde, en dus vroeg ik de conducteur of Allen alsjeblieft een klein stukje mee mocht rijden, tot Brussel Centraal. Hierop antwoordde de beste man: "Maar dat is maar 3 minuten, hoor!"

Lang leve niet moeilijk doen

Liefs,
Paulien