Het is altijd geweldig inspirerend voor me om al die Europese jongen activisten te ontmoeten. Het zijn die momenten dat ik echt het gevoel heb dat we met zijn allen wat kunnen bereiken. Het wordt dan zichtbaar voor me wat de impact van een milieubeweging nu eigelijk is.
Ik heb in het weekend een aantal workshops gevolgd waarvan de meest indrukwekkende één over emissie handel was. Wat een vreselijke vies en ziek spelletje wordt er gespeeld. Vrijdag was er een Crittical Mass fiets actie. Waarom hebben wij hier niet zo iets? Gewoon een actie die elke maand terug komt tot het doel bereikt is. Je weet dat als je daar heen gaat dat al je vrienden uit de milieubeweging er zullen zijn. Dat is volgens mij precies wat we missen bij JMA: een vast moment waar we elkaar weer terug zien. Om elkaar te inspireren en te activeren.
Verder hebben we in Brussel het kantoor gebouw van IETA (International Emissions Trading Association) bezet voor een middag. Het doel van de actie was om de mensen daar een dag van hun werk te houden. Dit was erg geslaagd omdat we inderdaad mensen van hun werk hebben gehouden en we niet zijn opgepakt. De directeur moest de dag daarna naar Cancun vliegen voor hun lobby. Het was erg koud die middag en ik was één van de 15 mensen die buiten stond en uiteindelijk een van de laatste drie die het tot het eind heeft vol gehouden. Het was zo ontiegelijk koud! Ik had het idee dat mijn tenen er af waren gevroren na drie uur in de kou te hebben gestaan, maar dat bleek gelukkig achter af wel mee te vallen.
Natuurlijk is er nog veel meer gebeurt en het zijn toch wel de dingen die mij altijd persoonlijk zullen bijblijven.
